Schending van de rechten van werknemers in Russische commerciële ondernemingen is wijdverbreid - werkgevers proberen het meeste uit het geld te halen dat ze betalen in de vorm van lonen. Helaas kennen en kunnen niet alle werknemers de wetten toepassen, hoewel de arbeidswetgeving behoorlijk serieuze garanties biedt voor hun rechten. Bovendien heeft de rechterlijke macht bij een schending de neiging om deze rechten te verdedigen.
Wat bepaalt de lengte van de werkdag?
Artikel 91 van de arbeidswet van de Russische Federatie introduceert het concept van arbeidstijd en definieert de norm ervan. Volgens deze wet is niet de werkdag gerantsoeneerd, maar het aantal gewerkte uren per week. Deze waarde van de norm is gelijk aan 40 uur per week, alle totale werktijd daarboven wordt beschouwd als overwerk en moet worden betaald tegen een verhoogd tarief, of de werknemer moet worden voorzien van extra vrije dagen. Het aantal uren dat een werknemer in de loop van het jaar op de werkplek overwerkt, wordt echter door artikel 122 van de arbeidswet beperkt tot 120 uur.
Welke lengte van de werkdag zal worden vastgesteld en, dienovereenkomstig, hoe deze zal worden gestandaardiseerd, hangt af van de bedrijfsmodus van de onderneming. Dit is vastgelegd in een cao of arbeidsovereenkomst. Als het bedrijf in de gestandaardiseerde werkdag werkt, moet u 5 dagen per week 8 uur per dag werken met een verplichte lunchpauze, het niet presenteren wordt in dit geval als een overtreding van de wet beschouwd. Voor sommige medewerkers van de onderneming, maar lang niet voor allen, gaat het vooral om bestuurlijke functies, de arbeidsvoorwaarden of cao bepalen het regime van onregelmatige werktijden. Dit betekent dat voor deze categorieën werknemers het verrichten van werkzaamheden buiten de vastgestelde werktijden in de onderneming als geheel de norm zal zijn. In de regel worden onregelmatige werktijden gecompenseerd door hoge salarissen of extra vakantiedagen.
De onderneming kan ook een ploegendienst, een flexibel schema hebben of de samengevatte boekhouding van werkuren gebruiken. Die. de duur van de werkdag kan in dit geval 12 uur of meer bedragen. Tegelijkertijd mag de totale hoeveelheid gewerkte tijd voor de boekhoudperiode de norm nog steeds niet overschrijden. De boekhoudperiode kan gelijk zijn aan een week, maand, kwartaal, half jaar of jaar. De werkgever heeft het recht om al deze modi vast te stellen op basis van de specifieke kenmerken van de productie om het gebruik van apparatuur of werkuren te optimaliseren.
Urenregistratie en overuren betalen
Uw werktijd in ploegendienst in sommige functies kan zelfs 24 uur per dag zijn met pauzes voor eten en slapen, maar tijdens de rapportageperiode zou u gemiddeld niet meer dan 40 uur per week moeten werken. In alle gevallen houdt de werktijd niet alleen rekening met de tijd waarin u uw arbeidstaken hebt uitgevoerd, maar ook met andere tijdsperioden die, in overeenstemming met de voorschriften van de Russische Federatie, tot de werkuren behoren.
Het is de verantwoordelijkheid van de werkgever om de werk- en overuren nauwkeurig bij te houden. Overigens mag hun duur niet langer zijn dan 4 uur gedurende twee opeenvolgende dagen. In dit geval worden de eerste 2 overuren betaald met een coëfficiënt van 1, 5, de rest - met een coëfficiënt van 2. Werk in het weekend en op feestdagen moet ook dubbel worden betaald.
