Eigendomsverhoudingen worden terecht beschouwd als de basis van het economische systeem. Dankzij hen vinden alle transacties plaats in alle markten. Tegelijkertijd moet economisch eigendom worden onderscheiden van juridisch eigendom.
Eigendom stelt ons in staat te begrijpen wie van de mensen de productiefactoren controleert, of, eenvoudiger, economische macht heeft. Dit concept helpt om precies te bepalen wie het inkomen ontvangt en hoeveel, en ook om de relatie van de beroepsbevolking met de instrumenten te rechtvaardigen. Als er bijvoorbeeld geen eigendom bestond, kon elke arbeider de machine naar zijn huis brengen.
Dergelijke relaties maken het mogelijk om alle aspecten van economische activiteit te bestrijken. Eigendom bepaalt de aard van consumptie en gebruik van het product dat is ontstaan in het productieproces, de distributie en de uitwisseling. De belangen van verschillende lagen van de bevolking hangen er grotendeels van af. Iedereen heeft zijn eigen belangen met betrekking tot eigendomsvoorwerpen, dus er ontstaan vaak conflicten, waarvan sommige zelfs in oorlogen uitmonden.
Relatie tussen juridische en economische eigendom
Om veel problemen te voorkomen, moet het eigendomsrecht dus wettelijk worden gewaarborgd, dat wil zeggen dat officieel moet worden bevestigd dat een bepaald ding aan een bepaalde persoon toebehoort. Zo wordt de juridische essentie gemanifesteerd, waarvan de basis de staat is. Het manifesteert zich door de toe-eigening van spirituele of materiële waarden.
Economische en juridische eigendom zijn onderling verbonden elementen van één systeem, die, hoewel ze afzonderlijk kunnen bestaan, alleen in symbiose van praktisch belang zijn. Een persoon kan rechten hebben op een object, maar het helemaal niet bezitten, of juist een object in zijn handen hebben, maar niet het recht hebben om het te gebruiken.
Vormen van eigendom
Individueel eigendom is het eigendom van een individu van een object (arbeid, onroerend goed, productiemiddelen, kleding, enzovoort). Persoonlijk eigendom verwijst naar objecten die worden gebruikt om aan persoonlijke behoeften te voldoen. Als het belangrijkste doel het maken van winst is, wordt deze vorm van eigendom individueel-persoonlijk genoemd.
Er zijn ook collectieve vormen. Bijvoorbeeld vennootschapsbelasting. De essentie ervan ligt in de eenwording van individuen en rechtspersonen, evenals hun productiefactoren om gezamenlijke economische activiteiten uit te voeren. Bovendien bezit elke persoon een bepaald deel van het kapitaal.
Aandeelhouders- of bedrijfseigendom bepaalt alleen de eigendomsregels voor het aandelenkapitaal. Zijn eigenaardigheid ligt in de symbiose van collectieve en individuele eigendomsvormen.