De meeste bedrijven maken gebruik van ingehuurde arbeidskrachten van buitenlanders. Maar tegelijkertijd worden ze geconfronteerd met een groot aantal problemen in verband met zowel de juridische status van buitenlanders als de beschikbaarheid van de benodigde documenten voor een burger van een vreemde staat.
instructies:
Stap 1
Allereerst is een buitenlandse burger verplicht om een werkvergunning af te geven bij de territoriale autoriteiten.
Stap 2
Nadat een buitenlandse burger een tewerkstellingsvergunning heeft gekregen, is de werkgever verplicht de territoriale autoriteiten ervan in kennis te stellen dat er een arbeidsovereenkomst is gesloten tussen hem en de buitenlandse werknemer voor een periode van tien dagen. In de toekomst moet de werkgever de staatsmigratiedienst op de werkplek op de hoogte stellen dat hij een buitenlandse burger heeft aangenomen.
Stap 3
Daarnaast kan de werknemer zelf de juiste vergunning aanvragen bij de migratiedienst. Tegelijkertijd is hij niet verplicht om aan te geven bij welk bedrijf hij een baan krijgt.
Stap 4
De afgifte van een speciale werkvergunning duurt in de regel niet langer dan tien werkdagen vanaf het moment van ontvangst van een verklaring van een buitenlandse burger dat hem documenten zijn afgegeven die hem in staat stellen in een bepaald land te werken.
Stap 5
Binnen een maand moet een buitenlandse burger een medische commissie passeren voor de afwezigheid van gevaarlijke ziekten, die hem volgens de wet niet toelaten om in dit land te werken. Bovendien moet de buitenlandse werknemer een attest van de kliniek voor drugsbehandeling overleggen waaruit blijkt dat hij geen drugsverslaafde is. In extreme gevallen wordt de werkvergunning ingetrokken.
Stap 6
Op vertoon van een identiteitsbewijs aan de migratiedienst kan ook een vergunning worden afgegeven waarmee een vreemdeling langer dan een jaar mag werken. In geval van weigering om de betreffende vergunning af te geven, kan een buitenlandse burger binnen drie werkdagen vanaf het moment dat hij de kennisgeving heeft ontvangen, tegen deze beslissing in beroep gaan bij de rechtbank.
