Recht en moraliteit beïnvloeden sociale relaties en reguleren ze. Als de rechtsnormen echter door de staat worden gesanctioneerd, dat wil zeggen, de naleving van de rechtsnormen wordt verzekerd door de dwang van de staat, dan hebben de normen van moraliteit niet zo'n garantie, aangezien moraliteit acties evalueert vanuit het standpunt van "goed" en "kwaad". Tegelijkertijd is het belangrijk op te merken dat de normen van het recht en de normen van moraliteit kunnen samenvallen. Dit betekent echter niet dat morele normen worden geleverd door de dwangkracht van de staat.
Het lijdt geen twijfel dat de normen van recht en moraal met elkaar verbonden zijn, in principe is er geen twijfel dat ze verschillend zijn. Laten we eerst analyseren waarin de overeenkomsten van deze concepten zich manifesteren:
1) Wet en moraliteit zijn multidimensionale formaties, dat wil zeggen, ze hebben een complexe structuur en hiërarchie.
2) Het doel van wet en moraliteit is hetzelfde - de regulering van sociale relaties en het sociale leven, zowel van een individueel individu als van de samenleving als geheel.
3) Wet en moraliteit zijn sociale regelgevers van universele aard, dat wil zeggen, ze dringen door in alle sferen van het staatsleven.
4) Wet en moraliteit verhogen het niveau van de morele cultuur van de bevolking van het land.
De verschillen tussen de concepten komen tot uiting in het volgende:
1) De wet wordt beveiligd door de dwangkracht van de staat, maar moraliteit niet.
2) Moraliteit is het waardecriterium van het recht. Het wordt gevormd door de wet, maar kan ook worden uitgedrukt door de wet.
3) Moraliteit bestaat in het publieke bewustzijn, terwijl het recht een reële uitdrukking heeft in normatieve rechtshandelingen.
4) Moraal en recht hebben verschillende onderwerpen van regulering, hoewel ze elkaar overlappen.
Dus, ondanks de verschillen, zijn recht en moraliteit met elkaar verbonden en nauw met elkaar verweven in hun structuur. Het een kan niet bestaan zonder het ander.
