Juridische relaties komen voort uit interacties tussen verschillende onderwerpen, maar in veel gevallen is de feitelijke aard van een persoon fundamenteel. Dit is belangrijk voor civiele, strafrechtelijke, arbeids-, administratieve, wetgeving. De verdeling van de onderwerpen van rechtsbetrekkingen in rechtspersonen en individuen is van bijzonder belang voor de samenleving en de staat. Deze gradatie zorgt voor een gedifferentieerde houding ten opzichte van bepaalde fenomenen, en houdt ook rekening met de belangen van de proefpersonen bij het nemen van beslissingen.
Definitie van een rechtspersoon en een natuurlijke persoon
Een rechtspersoon is een organisatie die is opgericht en geregistreerd op de door de wet voorgeschreven wijze. Het kan zowel commercieel als niet-commercieel zijn, verschillende activa bezitten, deelnemen aan economische en economische activiteiten.
Een rechtspersoon is alleen aansprakelijk voor zijn verplichtingen met het onroerend goed dat hij op zijn balans heeft. Het heeft een bepaalde rechtsvorm (OJSC, CJSC, LLC, UP, ODO), die wordt bepaald door het burgerlijk wetboek van de Russische Federatie.
Een persoon wordt beschouwd als een staatsburger van de Russische Federatie, een vreemde staat of een staatloze die op grond van zijn bestaan met plichten en rechten is begiftigd. Met andere woorden, dit is een persoon die optreedt als subject van rechtsbetrekkingen.
Op grond van zijn geboorte is hij handelingsbekwaam en op grond van subjectieve eigenschappen en leeftijd handelingsbekwaam. Zowel de eerste als de tweede eigenschap kunnen alleen worden beperkt door wetgeving en alleen door een rechterlijke beslissing.
Vergelijking van rechtspersonen en individuen
Een rechtspersoon kan alleen civiel- en bestuursrechtelijk aansprakelijk worden gesteld, en een particulier ook strafrechtelijk en tuchtrechtelijk. In elk geval moet echter de door de staat vastgestelde procedure worden nageleefd. Een individu is een product van de natuur, het is altijd in het enkelvoud. Juridisch is de schepping van de mens, het kan een groep mensen in zijn samenstelling omvatten.
De subjecten van rechtsbetrekkingen hebben de mogelijkheid om met elkaar in contact te treden, transacties af te sluiten. Tegelijkertijd is een individu aansprakelijk voor zijn schulden met al zijn eigendommen en een rechtspersoon - alleen met die die hij op zijn balans heeft. Daarnaast kan een organisatie worden geliquideerd of failliet gaan, maar op geen enkele manier gevangen worden gezet.
Met betrekking tot een individu is strafrechtelijke vervolging mogelijk, het kan worden geliquideerd, maar alleen in de letterlijke zin van het woord, wat strafbaar is bij de wet. Wat betreft het faillissement, dit is een controversiële kwestie. De procedure voor economische insolventie kan om bepaalde redenen worden uitgevoerd in relatie tot een persoon.
Rechtspersoon en individu: verschillen
Zo kan worden vastgesteld dat het verschil tussen een natuurlijke persoon en een rechtspersoon als volgt is:
Een individu is in feite een schepping van de natuur. Een organisatie wordt op haar beurt voor een bepaald doel opgericht door een groep personen of een persoon op de door de wet voorgeschreven wijze.
Een rechtspersoon verwerft op het moment van zijn oprichting de rechten en plichten die bij wet zijn vastgelegd. Een persoon moet een bepaalde leeftijd bereiken en verantwoording afleggen over zijn daden.
Een rechtspersoon kan civiel of administratief aansprakelijk worden gesteld, en een persoon - ook tuchtrechtelijk en strafrechtelijk.
Een individu stopt zijn activiteiten op het moment van overlijden (met verlies van hartslag en ademstilstand), en een organisatie - pas na zijn liquidatie.
Nu weet u het verschil tussen een natuurlijke persoon en een rechtspersoon.
