De districtscoëfficiënt is een vergoeding voor kosten die verband houden met werken en leven in moeilijke klimatologische omstandigheden. De grootte van de betaalde coëfficiënt is niet afhankelijk van de anciënniteit van de werknemer en wordt geregeld door artikel 316 van de arbeidswet van de Russische Federatie.
Noodzakelijk
- - urenstaat;
- - rekenmachine of programma "1C Enterprise".
instructies:
Stap 1
Bereken het wijktarief alleen op het basisbedrag dat stelselmatig wordt uitbetaald. Als het in uw onderneming gebruikelijk is om systematische bonussen en geldelijke prikkels uit te betalen, geregeld door een arbeidsovereenkomst of interne rechtshandelingen, bereken dan maandelijks de regionale coëfficiënt daarop. Voor eenmalige, eenmalige betalingen, voor materiële hulp wordt de coëfficiënt niet aangerekend.
Stap 2
De berekening van salarissen met een regionale coëfficiënt wordt gemaakt door alle bedragen die in de factureringsmaand zijn verdiend bij elkaar op te tellen, rekening houdend met alle overlopende posten die als permanente betalingen worden verstrekt, vervolgens de regionale coëfficiënt te berekenen, het bedrag van de inkomstenbelasting 13% af te trekken en de voorschotten uitgegeven.
Stap 3
Elke plaats heeft zijn eigen regionale coëfficiënt. In het Altai-gebied is de regionale coëfficiënt bijvoorbeeld 15%. In de regio's van het Verre Noorden en de daarmee gelijkgestelde gebieden worden naast de regionale coëfficiënt ook de noordelijke toeslagen toegepast, bepaald door de federale wet en het regeringsdecreet.
Stap 4
Als u een vergoeding voor ziekteverzuimuitkeringen berekent, gebruik dan de berekening van de regionale coëfficiënt als het berekende bedrag gelijk is aan het minimumloon. In 2011 is het minimumloon 4611 roebel. Als bij de berekening het salaris van de werknemer lager was dan het opgegeven bedrag of de ervaring minder dan 6 maanden was, tel dan de regionale coëfficiënt op bij het opgebouwde bedrag aan uitkeringen uit het minimumloon.
Stap 5
Pas in andere gevallen de regionale coëfficiënt niet toe bij het berekenen en betalen van uitkeringen voor tijdelijke arbeidsongeschiktheid.
Stap 6
Een werknemer ontvangt bijvoorbeeld een salaris van 20 duizend roebel, het bedrag aan maandelijkse bonussen of incentives gespecificeerd in de arbeidsovereenkomst of in de interne rechtshandelingen van de onderneming is 5000 roebel, de regionale coëfficiënt die in het voorbeeld wordt gebruikt is 20%. Met een volledig gewerkte maand zal de berekening als volgt zijn: 20000 + 5000 = 25000x20% = 5000 - dit is de som van de regionale coëfficiënt. Als u het verdiende geld voor de factureringsperiode toevoegt, krijgt u 30.000 roebel. Vanaf 30.000 moet u 13% en het voorschot aftrekken.
