Gemeenschappelijk eigendom is het eigendom van een eigendom door meerdere personen. Een dergelijke eigenschap kan een deelbaar en een ondeelbaar deel bevatten, evenals hun totaliteit. Gemeenschappelijk eigendom is verdeeld in twee soorten - gedeeld, wanneer het aandeel van elk is bepaald, en gezamenlijk, wanneer het deel van elk niet is bepaald.
Een typisch voorbeeld van mede-eigendom is een boerderij; erfenis, wanneer de eigenaren de aandelen niet wettelijk bepalen bij het ontvangen van het onroerend goed. Dit omvat ook de verwerving van een zaak of eigendom door echtgenoten. De bijzonderheid van dergelijke eigendom is dat de onderdanen niet alleen rechtsbetrekkingen aangaan met een onbeperkt aantal personen, maar ook met elkaar, waardoor bepaalde regels ontstaan voor het bezit van gemeenschappelijk eigendom. De eigenaren gaan echter samen relaties met derden aan.
Gezamenlijk eigendomsconcept
Gezamenlijk eigendom is een type gemeenschappelijk eigendom waarbij er geen duidelijke definitie is van het aandeel van elk. De verkoop van dergelijke eigendommen gebeurt uitsluitend met de toestemming van alle deelnemers. Elk van hen heeft het recht om met gezamenlijke instemming over gemeenschappelijke goederen te beschikken. Indien de vervreemding van het gemeenschappelijk vermogen plaatsvindt zonder inachtneming van de noodzakelijke bevoegdheden van gezamenlijke instemming, kan deze op verzoek van andere eigenaren ongeldig worden verklaard. De verdeling van dergelijke goederen is alleen mogelijk nadat het aandeel van elk is bepaald.
Kenmerken van de opkomst van mede-eigendom
Er zijn drie manieren waarop mede-eigendom kan ontstaan: boerderij- of boereneconomie; tuinbouw-, tuinbouw- of datsja-partnerschap; gemeenschappelijk vermogen van de echtgenoten. Een boeren- of boereneconomie behoort toe aan alle deelnemers in mede-eigendom, tenzij er andere afspraken zijn gemaakt: gedeeld of gescheiden eigendom en de beschikking op basis van een eenvoudige samenwerkingsovereenkomst. De procedure voor de vervreemding van dergelijke eigendommen wordt bepaald in overeenstemming met alle rechthebbenden. Voor het gemak kan ook het hoofd van het huishouden worden aangesteld om over de belangrijkste zaken te beslissen.
Bij een maatschap tuinieren is de overdracht van het recht op mede-eigendom alleen mogelijk tussen de leden van de maatschap. Dit gebeurt uitsluitend met instemming van alle deelnemers in het gemeenschappelijk bezit. Vaak worden dergelijke beslissingen genomen op algemene vergaderingen. In de gezamenlijke eigendom van de echtgenoten, wanneer een van hen een transactie sluit voor de vervreemding van onroerend goed, is de notariële toestemming van de andere echtgenoot vereist. Als er geen is, heeft de echtgenoot het recht om de transactie aan te vechten en de ongeldigheid ervan voor de rechtbank te bewijzen. Dit kan binnen een jaar, te rekenen vanaf de dag waarop hij kennis heeft genomen van de transactie of had moeten weten. Op voorwaarde dat er een huwelijkscontract is, is de presentatie ervan noodzakelijk, omdat met behulp hiervan het wettelijke regime van de echtgenoten en de mogelijkheid om over het gemeenschappelijk vermogen te beschikken kan worden gewijzigd.
