Bij de strafoplegging spelen verzachtende omstandigheden een belangrijke rol, waarvan de aanwezigheid de vrijheidsstraf aanzienlijk kan verkorten of zelfs de mate van terughoudendheid ten gunste van de verdachte kan veranderen.
instructies:
Stap 1
Verzachtende omstandigheden zijn een combinatie van handelingen en levenssituaties die de rechter neerbuigend kunnen maken. Voorwaardelijk kunnen deze omstandigheden worden onderverdeeld in twee grote groepen: persoonlijke en psychologische omstandigheden en externe omstandigheden.
Stap 2
De eerste groep omvat de omstandigheden die het morele karakter van de verdachte en zijn psychische toestand kenmerken. De rechtbank zal de straf omzetten als:
- de verdachte heeft voor het eerst een misdrijf gepleegd (het maatschappelijk gevaarlijke karakter van zijn daad is een uitzondering en is niet systematisch);
- de verdachte heeft tijdens de zwangerschap een misdrijf gepleegd;
- de verdachte heeft onrechtmatige handelingen gepleegd uit mededogen met het slachtoffer (bijvoorbeeld een persoon die voor een hopeloze patiënt zorgt, koppelt hem op persoonlijk verzoek van de patiënt los van levensondersteunende apparaten);
- de verdachte heeft zelf bekend, berouw getoond en actief meegewerkt aan het onderzoek;
- de verdachte heeft het slachtoffer onmiddellijk na het plegen van het misdrijf medische en andere hulp verleend;
- de beschuldigde stemt ermee in een aantal acties te ondernemen gericht op vergoeding van de schade aan het slachtoffer (vrijwillige vergoeding van materiële en morele schade).
Stap 3
Verzachtende omstandigheden van externe aard die de straf kunnen veranderen:
- jonge kinderen, gehandicapten, bejaarde ernstig zieke familieleden die afhankelijk zijn van de verdachte;
- moeilijke levensomstandigheden (de aanwezigheid van laatstgenoemden en de mate van hun invloed, bepaalt de rechtbank op individuele basis in elk specifiek geval);
- fysieke of mentale dwang van de beschuldigde om een misdrijf te plegen door derden (een vereiste in dit geval is de aanwezigheid van materiële, dienstverlenende of andere afhankelijkheid, evenals andere mechanismen van mentale druk);
- overschrijding van de grenzen van de noodzakelijke verdediging (dit item omvat de acties van de beschuldigde gericht op het beschermen van zowel zichzelf als anderen).
