Een borgstelling van een persoon voor een juridische kan worden afgegeven. De leenovereenkomst schrijft de voorwaarden voor interactie tussen de partijen voor. Er zijn ook mogelijkheden waarmee een persoon verdere borgtocht kan weigeren.
Een borgtochtovereenkomst is een overeenkomst tussen drie partijen: een schuldeiser, een borg en een kredietnemer. Volgens dit document is de borg verantwoordelijk voor de tijdige terugbetaling van de schuld in dezelfde mate als de kredietnemer. Daarom is hij bij gebrek aan tijdige bijdragen verschuldigd;
- terugbetalen;
- rente betalen voor het gebruik van bankgeld;
- juridische kosten vergoeden.
De wetgeving beperkt de lijst van personen die als borg kunnen worden beschouwd niet. In sommige gevallen is het mogelijk om voor een rechtspersoon een overeenkomst te sluiten voor een natuurlijke persoon. Een dergelijke regeling geldt in gevallen waarin de verbintenis wordt aangegaan door de onderneming en de prestatie wordt geleverd door een persoon.
Subtiliteiten bij de registratie van een garantie van een persoon voor een juridische
Er zijn geen beperkingen in het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie die op dergelijke situaties van toepassing zijn. Er wordt aangenomen dat een persoon gewoon wettelijk en handelingsbekwaam moet zijn. Alleen dan kan hij zijn verplichtingen nakomen.
De belangrijkste lijst met vereisten voor de partijen bij de transactie wordt verstrekt door de bank of het bedrijf dat de lening verstrekt. Aan de ene kant maakt het zulke organisaties niet uit wie garant staat. Aan de andere kant controleert het:
- genoeg geld hebben om schulden te dekken of verplichtingen na te komen;
- relatie met de kredietnemer;
- krediet geschiedenis.
Met betrekking tot het eerste punt moet een persoon worden voorzien van documenten die zijn financiële toestand of het vermogen om verplichtingen na te komen bevestigen. Echter, het feit dat de entiteit de verantwoordelijkheid neemt voor de juridische entiteit. persoon, leidt tot limieten op bedragen. Bedrijven krijgen bijvoorbeeld vaak grotere leningen dan gewone burgers. Een particulier moet dus een redelijk hoog inkomen hebben om eventueel de ontstane schuld te kunnen dekken.
Als we het over de relatie hebben, dan is de garantsteller vaak de eigenaar of manager, een andere naaste en geïnteresseerde persoon. Dit komt door het feit dat de garant een prikkel heeft en de mogelijkheid heeft om het werk van de hele organisatie op te bouwen zodat het mogelijk zou zijn om de schuld zonder problemen af te betalen.
Legale aspecten
Een borgstellingsovereenkomst met een particulier wordt altijd schriftelijk opgemaakt, maar een notariële verklaring is niet vereist. Soms wordt er een eenzijdige transactie opgesteld, maar dat is niet correct, aangezien het contract qua interne inhoud bilateraal is.
Als de rechtspersoon niet voldoet aan de voorwaarden van het contract, het geld niet terugbetaalt, is de persoon hoofdelijk aansprakelijk en in sommige situaties subsidiair. U kunt een borgstelling niet alleen aan het einde van het contract weigeren. Hiervoor worden ook andere rechtsgronden gebruikt, bijvoorbeeld de overdracht van schuld aan een andere organisatie, wijzigingen in de voorwaarden van het contract, verslechtering van de gezondheid van de garant.
