De vererving van goederen na het overlijden van een familielid is een procedure die duidelijk is omschreven in de wetgeving. Een dergelijke zekerheid in het algoritme is nodig om alle mogelijke situaties in het overervingsproces op te lossen.
De overervingswachtrij begrijpen
De huidige Russische wetgeving voorziet in twee belangrijke manieren om de erfenis tussen de familieleden van de overledene te verdelen - bij wet en bij testament. Als het testament, opgesteld door een burger tijdens zijn leven, ontbreekt, is er echter maar één optie voor de verdeling van zijn eigendom - volgens de wet.
Artikel 1141 van het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie, geregistreerd in het wetboek van ons land onder nummer 146-ФЗ van 26 november 2001, bepaalt dat de verdeling van eigendom tussen familieleden in een dergelijke situatie wordt uitgevoerd afhankelijk van welke lijn van de erfenis waartoe elke individuele persoon behoort. Tegelijkertijd worden in de huidige wetgeving in totaal acht verervingslijnen toegekend. Alleen vertegenwoordigers van één wachtrij kunnen de erfenis tegelijk claimen. Dus als er bijvoorbeeld onder de aanvragers erfgenamen van de eerste fase zijn, hebben de vertegenwoordigers van de resterende fasen het eigendom van de overledene niet ontvangen.
Erfenis door kleinkinderen
De erfgenamen van de eerste fase zijn dus, volgens de bepalingen van artikel 1142 van het burgerlijk wetboek van de Russische Federatie, kinderen, ouders en de echtgenote of echtgenoot van een overleden burger. In bepaalde situaties kan de verdeling van de erfenis echter zo worden uitgevoerd dat de kleinkinderen deze als eerste ontvangen.
In de wet wordt deze situatie erfrecht door vertegenwoordiging genoemd. Het ontstaat in het geval dat een of meer erfgenamen van de eerste orde gelijktijdig met de erflater of binnen zes maanden na zijn overlijden zijn overleden, dat wil zeggen gedurende de periode dat de erfenis nog niet als openstaand wordt beschouwd. In dit geval is een gelijktijdig overlijden in de huidige wetgeving een overlijden op dezelfde dag.
In dit geval krijgen de afstammelingen van de erfgenaam die in de aangegeven periode is overleden, het recht op het bezit van de erflater. Als bijvoorbeeld de zoon of dochter van de erflater zo'n erfgenaam blijkt te zijn, krijgen zijn of haar kinderen, dat wil zeggen de kleinkinderen van de overleden burger, de mogelijkheid om zijn eigendom te verkrijgen door middel van vertegenwoordiging. Bovendien wordt het gehele vermogen dat zijn zoon of dochter had moeten krijgen gelijkelijk verdeeld over zijn of haar kinderen.
Maar als zo'n zoon of dochter om de een of andere reden het recht op erven is ontnomen, krijgen zijn of haar kinderen dat recht ook niet bij zijn overlijden. De ontneming van het erfrecht kan bijvoorbeeld te wijten zijn aan het feit dat de zoon of dochter van de overledene als onwaardige erfgenamen is erkend of door de erflater zelf van de erfenis is beroofd.
