U kunt het bestaansminimum per persoon berekenen door de regelgeving van de regering van de Russische Federatie te lezen, die de overeenkomstige waarde op kwartaalbasis vaststelt. In dit geval moet eerst worden vastgesteld of een bepaalde persoon tot een bepaalde categorie van de bevolking behoort.
Het bestaansminimum voor één persoon wordt elk kwartaal vastgesteld door de regering van de Russische Federatie. Hiertoe vaardigt de genoemde instantie een speciaal besluit uit, waarin de minimaal vereiste bedragen voor verschillende categorieën van de bevolking worden weergegeven. Tegelijkertijd past de huidige wetgeving het bestaansminimum per hoofd van de bevolking toe, berekend op basis van gemiddelde gegevens, evenals het bestaansminimum voor specifieke categorieën burgers met verschillende behoeften. Dus op dit moment worden de bijbehorende waarden voor kinderen, de beroepsbevolking en gepensioneerden afzonderlijk vastgesteld en gepubliceerd.
Wat is het minimum bestaansminimum?
De grootte van het bestaansminimum hangt rechtstreeks af van het volume van de consumentenmand, de goederen en diensten die erin zijn opgenomen, die nodig zijn om een individuele burger van ons land gedurende een maand alles te bieden wat nodig is. Op dit moment is het bestaansminimum vastgesteld bij decreet van de regering van de Russische Federatie van 27 maart 2014 nr. 233. In overeenstemming met dit document is de waarde van deze indicator voor de beroepsbevolking zevenduizend achthonderdnegentig - zes roebel per maand, voor kinderen - zevenduizend eenentwintig roebel, voor gepensioneerden - zesduizend drieëntwintig roebel per maand. Tegelijkertijd zijn de gemiddelde kosten van levensonderhoud per hoofd van de bevolking volgens de bovenstaande wet zevenduizend driehonderdzesentwintig roebel per maand.
Waarvoor zijn de kosten van levensonderhoud?
De omvang van het bestaansminimum is een statistische indicator die het tempo van de economische ontwikkeling, de levensstandaard van de bevolking, bepaalt. De praktische betekenis van deze waarde ligt in de noodzaak om staatssteun te verlenen aan bepaalde categorieën van de bevolking wier inkomen de overeenkomstige indicatoren niet haalt. Het is dus tot aan het bestaansminimum dat aanvullende betalingen aan pensioenen worden gedaan op het grondgebied van de onderdanen van ons land. Daarnaast wordt de noodzaak voor het aanwijzen van sociale uitkeringen ook bepaald in functie van het niveau van materiële zekerheid. In dit geval wordt het inkomen van een individueel gezin vergeleken met het opgetelde leefloon van alle gezinsleden. Als de eerste indicator lager is dan de tweede, kennen de organen van sociale bescherming van de bevolking, in aanwezigheid van een passend beroep, sociale voordelen toe die tot doel hebben het vereiste niveau van materieel welzijn te bereiken.
