In tegenstelling tot de wetgeving van een aantal andere staten, waar het begrip "transactie" in verschillende rechtstakken wordt gebruikt, verwijst deze categorie in de Russische rechtspraktijk uitsluitend naar de sfeer van het burgerlijk recht. De normen die het concept en de basisvereisten voor transacties vastleggen, zijn opgenomen in hoofdstuk 9 van het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie (Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie).
Onder transacties worden verstaan handelingen van natuurlijke personen en rechtspersonen die door hen worden verricht om burgerrechten en verplichtingen vast te stellen, te wijzigen of te beëindigen.
Bij een transactie is niet alleen de inhoud van belang, maar ook de vorm waarin deze tot stand komt. Volgens het burgerlijk wetboek van de Russische Federatie kan de vorm van de transactie mondeling en schriftelijk zijn. Voor sommige schriftelijke transacties vereist de wet notariële bekrachtiging. Om transacties te sluiten waarbij een mondelinge vorm is toegestaan, is een bepaald gedrag van de persoon die de intentie tot het aangaan van een transactie uitdrukt voldoende, soms wordt alleen stilzwijgen als dergelijk gedrag beschouwd.
Het niet naleven van de vorm van de transactie leidt tot ongunstige gevolgen voor de personen die de transactie hebben gedaan, tot aan de erkenning van de transactie als ongeldig in bij wet vastgestelde gevallen.
Het burgerlijk wetboek van de Russische Federatie heeft een bepaalde classificatie van transacties aangenomen. Afhankelijk van het aantal bij de transactie betrokken partijen kan dus onderscheid worden gemaakt tussen unilaterale, bilaterale en multilaterale transacties. De meeste contracten zijn bilaterale deals. Indien voor het sluiten van een contract de overeengekomen wilsuiting van drie of meer partijen vereist is, wordt een dergelijke transactie als multilateraal erkend. Een testament kan als voorbeeld van een eenzijdige transactie worden aangehaald: om rechtskracht te hebben, is de wilsuiting van één partij - de erflater - voldoende.
Aangezien het principe van "alles wat niet verboden is is toegestaan" van toepassing is op civielrechtelijke betrekkingen, hebben burgers en organisaties het recht om zowel bij wet gereguleerde als niet wettelijk gereguleerde transacties aan te gaan. Het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie bepaalt echter dat gesloten transacties ongeldig kunnen worden verklaard: vernietigbaar of nietig.
Betwiste transacties zijn transacties met een vordering tot betwisting die door de wet ingestelde personen zich bij de rechtbank kunnen wenden. De gronden voor een dergelijke betwisting zijn de bedreiging, het bedrog of het geweld dat tijdens de transactie heeft plaatsgevonden; waanidee; onvermogen om hun acties te begrijpen op het moment van de transactie, enz. Transacties die in strijd zijn met de wetgeving worden als nietig beschouwd; het schenden van de fundamenten van wet en orde en moraliteit; gepleegd zonder de bedoeling om de gevolgen te genereren die overeenkomen met de transactie en anderen, in overeenstemming met het burgerlijk wetboek van de Russische Federatie.
Een ongeldige transactie brengt geen andere juridische gevolgen met zich mee dan die voortvloeien uit de ongeldigheid ervan.
