De behandeling van zaken bij de rechtbank bij het instellen van een tegenvordering geschiedt volgens de algemene regels die gelden in civiele procedures. Bij het indienen van een tegenvordering zijn er echter een aantal zaken waar u op moet letten.
Elke verweerder in een civiele procedure heeft het recht een tegenvordering in te dienen als hij ook bepaalde redelijke vorderingen heeft tegen de eiser. Gewoonlijk ontstaat de noodzaak van een tegenvordering in een situatie waarin de partijen een contract hebben gesloten, tijdens de uitvoering waarvan wederzijdse vorderingen zijn ontstaan. Tegelijkertijd kan een tegenvordering meerdere taken tegelijk vervullen, waaronder het vergoeden van wederzijdse vorderingen van partijen, een objectieve beoordeling van een civiele zaak door een rechter, rekening houdend met alle gewichtige omstandigheden.
Wanneer kan een tegenvordering worden ingediend?
De procedure voor het indienen van een tegenvordering in een civiele procedure door de verweerder wordt geregeld door de artikelen 137, 138 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering van de Russische Federatie. De verweerder kan het recht op een dergelijk depot op elk moment uitoefenen, maar dit moet gebeuren voordat de definitieve beslissing over de zaak wordt genomen. Indien een terechte tegenvordering door de rechtbank in behandeling wordt genomen, zullen de vorderingen van de eiser en de gedaagde gezamenlijk worden beoordeeld en zal de rechterlijke uitspraak de conclusies van de rechtbank met betrekking tot elk van hen vastleggen. Er zij aan herinnerd dat om een tegenvordering voor een gerechtelijke procedure te aanvaarden, de verweerder moet voldoen aan de vereisten die de procedurele wetgeving stelt aan de vorm en inhoud van een gewone vordering. Alleen in dit geval kan een dergelijke eis worden overwogen.
Onder welke voorwaarden wordt een tegenvordering geaccepteerd?
Naast de algemene eisen voor vorderingen, stelt de wetgeving een aantal bijzondere voorwaarden, waarvan het mogelijk wordt om een tegenvordering in te stellen. Zo kan een tegenvordering worden verrekend met de eisen die in de oorspronkelijke conclusie van vordering zijn gesteld. Bovendien sluit de voldoening van de tegenvordering van de verweerder in sommige gevallen de mogelijkheid uit om een positieve beslissing op de hoofdvordering te nemen. Ten slotte wordt een tegenvordering aanvaard wanneer de vorderingen van de eiser en de gedaagde een significant verband hebben, wat vooraf de noodzaak van een gezamenlijke behandeling bepaalt. De aanwezigheid van een van de opgesomde omstandigheden wordt bepaald door de rechtbank en bij gebreke daarvan kan de aanvaarding van de tegenvordering worden geweigerd. In dat geval kan de gedaagde een aparte civiele zaak aanspannen door een memorie van vordering in algemene zin in te dienen.
