Metingen van fysieke grootheden gaan altijd gepaard met een of andere fout. Het vertegenwoordigt de afwijking van de meetresultaten van de werkelijke waarde van de gemeten waarde.
Noodzakelijk
- -meetapparatuur:
- -rekenmachine.
instructies:
Stap 1
Onder invloed van verschillende factoren kunnen fouten ontstaan. Onder hen kan men de onvolkomenheid van meetmiddelen of meetmethoden, onnauwkeurigheden bij de vervaardiging ervan, het niet naleven van speciale voorwaarden tijdens het onderzoek onderscheiden.
Stap 2
Er zijn verschillende classificaties van fouten. Volgens de presentatievorm kunnen ze absoluut, relatief en gereduceerd zijn. De eerste is het verschil tussen de berekende en de werkelijke waarde van de hoeveelheid. Ze worden uitgedrukt in de eenheden van het te meten fenomeen en worden gevonden met de formule: ∆х = hyslchist. Deze laatste worden bepaald door de verhouding van absolute fouten tot de waarde van de werkelijke waarde van de indicator. De berekeningsformule is: δ = ∆х / hist. Gemeten als een percentage of fractie.
Stap 3
De gereduceerde fout van het meetinstrument wordt gevonden als de verhouding van ∆х tot de normalisatiewaarde van хн. Afhankelijk van het type apparaat wordt het gelijk gesteld aan de meetlimiet of aan hun specifieke bereik.
Stap 4
Volgens de voorwaarden van optreden zijn er hoofd- en aanvullende. Als de metingen onder normale omstandigheden zijn uitgevoerd, verschijnt het eerste type. Afwijkingen als gevolg van waarden buiten het normale bereik zijn optioneel. Om het te beoordelen stelt de documentatie meestal normen waarbinnen de waarde kan veranderen als de meetvoorwaarden worden geschonden.
Stap 5
Ook zijn de fouten van fysieke metingen onderverdeeld in systematisch, willekeurig en grof. De eerste worden veroorzaakt door factoren die inwerken op herhaalde herhaling van metingen. Deze laatste komen voort uit de invloed van oorzaken en zijn willekeurig van aard. Een misser is een observatie die sterk verschilt van alle anderen.
Stap 6
Afhankelijk van de aard van de gemeten waarde kunnen verschillende methoden voor het meten van de fout worden gebruikt. De eerste hiervan is de Kornfeld-methode. Het is gebaseerd op het berekenen van een betrouwbaarheidsinterval dat loopt van het minimum tot het maximum resultaat. De fout is in dit geval de helft van het verschil tussen deze resultaten: ∆х = (хmax-xmin) / 2. Een andere manier is om de wortelgemiddelde kwadratische fout te berekenen.
