De activiteiten van de leraar worden natuurlijk gereguleerd door strikte regels die zijn ontworpen om de beste kwaliteit van het onderwijs voor kinderen te garanderen. Maar alleen de leraar is goed die, binnen de kaders van de regelgeving, de echte kunst van het lesgeven creëert.
Dubbele standaard
Het concept van een standaard in pedagogische activiteit wordt vaak negatief ervaren, als een reeks van enkele patronen, beperkingen, droge regels. Hoewel een norm in wezen een norm is, is een model het beste voorbeeld van het resultaat van het handelen van een leraar.
In een creatieve omgeving waar een klant-uitvoerder-relatie plaatsvindt, wordt gezegd dat de slechtste volgorde er een is waarin er helemaal geen kaders of richtlijnen zijn. Hoe meer onverschilligheid de klant heeft voor het resultaat, hoe meer fouten de uitvoerder zal maken in het proces. Dezelfde situatie ontwikkelt zich in het onderwijs: droge normen en regels zijn van vitaal belang, zodat een leraar kan creëren niet ten koste van kinderen. Het is als een metalen frame dat gekrulde bloemen ondersteunt. Het frame is onaantrekkelijk, maar zonder dit zou de bedachte vorm er niet uit zijn gekomen.
Net zoals onderwijs zonder de creativiteit van de leraar slechts een laag kenniskader is, waar het oog niet aan vastklampt, dat zich niet verheugt in de ziel. Kinderen voelen zich niet aangetrokken tot zo'n leraar, ze begrijpen zijn onderwerp niet volledig.
in beweging
De activiteit van een leraar is een nauw verweven automatisme en improvisatie. De gezichten van de studenten veranderen, het programma blijft hetzelfde, en zelfs als het voor een externe waarnemer lijkt dat de leraar bij het proces betrokken is, van binnen, is hij misschien al lang niet meer van het vuur met waar hij het over heeft. Leraren lopen altijd risico, burn-out is een verschrikkelijke ramp voor een leraar. Creativiteit is in staat om ervan te redden.
Het werk van een leraar is een constant leven in de strijd: voor de harten van kinderen, tegen onwetendheid, voor hun eigen levende ziel - deze woorden klinken misschien overdreven verheven, maar de devaluatie van het werk van de leraar leidt alleen maar tot de zogenaamde "brandwonden". uit". Creativiteit is een manier om jezelf te behouden en een gemeenschappelijke taal met kinderen te vinden, om kennis echt op hen over te brengen.
Maker-leraar
De creatieve vermogens van de leraar komen tot uiting in zijn dagelijkse interactie met studenten, in zijn beoordeling van conflictsituaties en hun oplossing ten behoeve van alle deelnemers, in een individuele benadering van de student of in een andere benadering van verschillende groepen studenten, organisatie van klassen en buitenschoolse uren.
Terwijl creatieve activiteit in de meeste gevallen de creatie van een nieuwe inhoudt, zou in het geval van een leraar het resultaat een verandering in de persoonlijkheid van de student ten goede moeten zijn - de onthulling van zijn capaciteiten, een toename van moraliteit en positieve motivatie. Als een persoonlijkheidsbeeldhouwer verzadigt een leraar studenten niet alleen met kennis, maar verbetert ze ook, helpt om zichzelf te vinden, om zich te vestigen in de samenleving, in zelfrealisatie. Daarom is zijn verantwoordelijkheid jegens zijn studenten zo groot, en elke stap moet worden doordacht en zorgvuldig afgewogen.
