Deportatie, vertaald uit het Latijn, klinkt als ballingschap. Tegenwoordig is deportatie een gedwongen uitzetting van een buitenlandse burger uit het land. De functies van deportatie behoren tot de Federale Migratiedienst van Rusland.
instructies:
Stap 1
Deportatie in het moderne leven is helemaal geen zeldzaam fenomeen; beruchte criminelen of andere personen of hun groepen worden eraan onderworpen, waardoor het concept van de veiligheid van de rest van de burgers van het land in twijfel wordt getrokken. Tegelijkertijd kan deportatie ook worden uitgevoerd als de persoon alle rechten en plichten heeft op het grondgebied van de gegeven woonstaat, dat wil zeggen, zijn volledig legale burger is. Dit is echter meer uitzondering dan regel, want in overeenstemming met allerlei conventies en wetten maakt het begrip deportatie alleen al een inbreuk op de mensenrechten. Het is onmogelijk om Russen naar Rusland te deporteren of het staatsburgerschap te ontnemen; deze maatregel is alleen van toepassing op buitenlandse burgers.
Stap 2
Uitzetting is van toepassing op buitenlandse burgers die op de een of andere manier de rechten van binnenkomst, verblijf of registratie hebben geschonden in het land dat hen tijdelijk onderdak bood. Hieruit kan worden geconcludeerd dat deze impact een soort bestuurlijke straf is, wanneer een persoon gedwongen wordt de staatsgrenzen vrijwillig of onder begeleiding te verlaten.
Stap 3
In Rusland wordt het concept van deportatie geregeld door een bepaalde wet, die spreekt over de procedures voor het verblijf van buitenlandse burgers. Volgens officiële documenten kunnen burgers van wie de officiële verblijfsduur in het land is verstreken, of degenen die hun officieel geldige documenten hebben verloren door hun nulstelling, worden uitgezet. Dergelijke mensen moeten het land verlaten binnen vijftien dagen vanaf het moment dat de gebeurtenis zich heeft voorgedaan.
Stap 4
In de regel wordt een officiële beslissing over de uitzetting van een burger van een bepaald land door de rechtbank genomen, tot dat moment wordt de persoon in hechtenis genomen in door de staat erkende instellingen. Interessant is dat een banneling voor maximaal vijf jaar het recht wordt ontnomen om Rusland opnieuw binnen te komen, en hoe ernstiger het misdrijf dat hij heeft begaan, hoe zwaarder de straf kan zijn. De wet voorziet echter ook in de procedure voor beroep tegen de uitzettingsbeslissing, die de ontevreden persoon kan indienen binnen 10 dagen vanaf de datum van de vaststelling van een dergelijke beslissing door de rechtbank.
Stap 5
Volgens de nationale wetgeving kunnen vluchtelingen en andere personen die bescherming en onderdak nodig hebben, evenals degenen die een dergelijk verzoek hebben ingediend voor de behandelingsperiode van hun aanvraag, niet worden uitgezet. Ambtenaren zoals consuls en diplomaten zijn niet onderworpen aan deportatie.
Stap 6
Deportatie is niet goedkoop, daarom worden, in overeenstemming met de wet, de kosten van uitzetting officieel gedragen door de gestrafte persoon of zijn consulaat in het land, en als geen van beide mogelijk is, wordt de verantwoordelijkheid gedragen door het land dat de eindbestemming van de zwerver …
