De samenstellende documenten bepalen, in overeenstemming met de huidige wetgeving, de bijzonderheden van de status van de samenstellende entiteiten van de Russische Federatie, internationale organisaties en individuele juridische entiteiten, en bepalen de richting van hun activiteiten. De samenstellende documenten omvatten statuten en statuten.
het handvest
Handvestbrieven verschenen in de 14e eeuw in Rusland. Hun belangrijkste functie was het beperken van heffingen en "voer" uitgevoerd door rechtbanken en vertegenwoordigers van de lokale overheid. Vanaf het midden van de 16e eeuw werden ze vervangen door zemstvo-charterbrieven die het district bepaalden met lokaal zelfbestuur, het aantal gekozen functionarissen en hun interactie met centrale autoriteiten. In de 19e eeuw keurde dit document de grootte van de volkstuin goed en de rechten voor het gebruik van tijdelijk aansprakelijke boeren.
Op dit moment wordt het handvest opgevat als een reeks regels die zijn opgesteld door de staat, eigenaren van onroerend goed of oprichters van non-profitorganisaties die de juridische status van een staatsentiteit, een internationale organisatie of een juridische entiteit bepalen.
Het handvest van een samenstellende entiteit van de Russische Federatie is een fundamentele rechtshandeling van de regio die niet in strijd is met de grondwet van het land. Het legt de administratieve en juridische structuur van de regio vast en bepaalt de centrale richtingen van zijn activiteiten op economisch, financieel, politiek, sociaal en ander gebied.
Het handvest van een internationale organisatie is een multilaterale internationale overeenkomst die haar interne structurele organisatie, de aard van haar activiteiten, de belangrijkste doelen en doelstellingen definieert. De overgrote meerderheid van internationale organisaties is juist opgericht om specifieke doelen te bereiken.
Het charter van een juridische entiteit is een samenstellend document van de organisatie, dat de naam, samenstelling, details, de omvang van het toegestane kapitaal en de procedure voor de inbreng ervan aangeeft, methoden voor het herverdelen van winsten en verliezen tussen de oprichters (als er meer dan één), de hoofdactiviteit. Het wordt goedgekeurd door de oprichters of deelnemers die ook eigenaar zijn van het eigendom van de organisatie. Als een rechtspersoon wordt gevormd door één oprichter, kan deze alleen handelen op basis van het door hem goedgekeurde charter.
Akte van oprichting
Dit document, evenals het charter, bepaalt de structuur van de organisatie, de belangrijkste richtingen van haar activiteiten, de procedure voor het deponeren van onroerend goed om het toegestane kapitaal te vormen, herverdeling van gezamenlijke winsten en verliezen. Kenmerkend voor de oprichtingsakte is dat deze tussen de oprichters wordt gesloten. Met andere woorden, één persoon kan in dit geval niet als oprichter van de organisatie optreden.
Zoals bepaald in artikel 52 van het burgerlijk wetboek van de Russische Federatie, kan een rechtspersoon handelen op basis van een memorandum van associatie en charter, alleen het charter of memorandum van associatie.
