Werknemers in vele sferen moeten genoegen nemen met lage lonen. Bovendien hangt de hoogte van dit salaris vaak weinig af van de talenten van de werknemer zelf, zijn bedrijfshouding, opleiding of ervaring.
De minst betaalde gebieden in Rusland zijn verdeeld in twee grote gebieden: laaggeschoolde arbeidskrachten en de publieke sector. Het is voor dergelijke werknemers dat werkgevers geen grote fondsen toekennen, en vaak moeten ze werken vanwege roeping en enthousiasme.
De laagbetaalde beroepen van de publieke sector omvatten voornamelijk onderwijsfuncties, en lage salarissen worden ook waargenomen bij wetenschappelijk en medisch personeel. Leraren, kleuterleidsters, huisartsen, verpleegkundigen krijgen niet de salarissen die mensen in deze beroepen verdienen. Hun inkomen komt zelfs zelden overeen met de gemiddelde salarissen in het land of de stad. Vooral grote problemen met het niveau van de lonen en hun groei worden waargenomen in landelijke gebieden. Daarom is er een tekort aan banen op het gebied van bekostigde beroepen. In steden worden leraren en medisch personeel gedwongen om extra geld te verdienen als tutor of distributeur van drugs onder de bevolking. Alleen zo hebben zij de mogelijkheid om een goed inkomen te krijgen als de staat niet de mogelijkheid heeft om hun werk adequaat te betalen.
Veel andere werknemers in de publieke sector hebben echter een zeer bescheiden inkomen. Dat geldt voor lage ambtenaren, voor onderzoekers, voor historici, culturologen, kunsthistorici. De begroting kan niet genoeg geld toekennen aan mensen in die beroepen die niets produceren, zich bezighouden met wetenschap, cultuur en kunst. Misschien is dit een grote fout, die de staat in de toekomst nog steeds enorm veel geld zal kosten, wanneer hij genoegen zal moeten nemen met buitenlandse technologieën en kunstwerken in plaats van zijn eigen ontwikkelingen en meesterwerken.
Onder de minst betaalde beroepen vallen ook de posities van geografen, militairen, maatschappelijk werkers, griffiers en bibliothecarissen op. Interessant is dat de salarissen van werknemers in deze gebieden vergelijkbaar kunnen zijn met die van ongeschoolde werknemers.
Traditioneel wordt laaggeschoold werk als laagbetaald beschouwd. Dus arbeiders, afwassers, voedselwerkers, servicepersoneel, loodgieters, conciërges, elektriciens, schoonmakers - ze krijgen allemaal relatief weinig. Maar dit is niet verwonderlijk: als een werknemer niet beschikt over diepgaande kennis op een bepaald gebied en geen diploma van het afronden van secundair of hoger onderwijs, kan hij geen hooggekwalificeerd werk verrichten en een inkomen ontvangen dat daarmee overeenkomt.
