Kwesties met betrekking tot het verkrijgen, herstellen en verliezen van het Zweedse staatsburgerschap worden behandeld in de Zweedse staatsburgerschapswet. Het basisprincipe van het verkrijgen van burgerschap is het principe van verwantschap. De burgerschapswet onderging belangrijke wijzigingen in 2001 toen het verbod op tweede staatsburgerschap werd opgeheven. In dit artikel zullen we kijken naar de procedure voor het verkrijgen van het Zweedse staatsburgerschap op verschillende gronden.
instructies:
Stap 1
De eerste manier om het Zweedse staatsburgerschap te verkrijgen is automatisch. Een kind dat is geboren uit een Zweeds staatsburger of uit een Zweeds staatsburger die getrouwd is met de moeder van het kind, kan automatisch het Zweedse staatsburgerschap verkrijgen. Als een kind van een Zweeds staatsburger ongehuwd is geboren, hangt de kwestie af van de geboorteplaats van het kind.
Stap 2
In het geval van adoptie van kinderen door Zweedse burgers, verkrijgt het kind ook automatisch het Zweedse staatsburgerschap als zijn of haar leeftijd niet hoger is dan 12 jaar. Bovendien moet het adoptiebesluit worden genomen of goedgekeurd door een geautoriseerde organisatie in Zweden en moet het voldoen aan alle vereisten van de staatswet. Als het kind op het moment van adoptie ouder is dan 12 jaar, kan het alleen door naturalisatie volwaardig staatsburger van Zweden worden.
Stap 3
De tweede manier om het Zweedse staatsburgerschap te verkrijgen is het staatsburgerschap door naturalisatie. Een buitenlander kan het staatsburgerschap van het land aanvragen als hij voldoet aan de door de wet gestelde criteria. Ten eerste moet de kandidaat een vergunning hebben voor permanent verblijf in Zweden of voor permanent verblijf voor een periode van meer dan 5 jaar (alleen voor burgers van de EEG-lidstaten). Daarnaast moet de aanvrager schriftelijk aantonen dat hij al minimaal 5 jaar in het land woont.
Stap 4
Sommige categorieën personen komen in aanmerking voor het staatsburgerschap op grond van een vereenvoudigde regeling. Ten eerste wordt de verblijfsvereiste voor vluchtelingen uit andere staten en voor kandidaten die geen staatsburgerschap (nationaliteit) hebben teruggebracht van 5 naar 4 jaar. Voor inwoners van Noorwegen en Finland is deze periode meer dan gehalveerd - het is genoeg voor hen om 2 jaar in Zweden te wonen. Daarnaast zijn de naturalisatietermijnen verlaagd voor voormalige Zweedse staatsburgers die hun staatsburgerschap hebben verloren, personen die wettelijk getrouwd zijn met Zweedse staatsburgers, personen die in Zweedse bedrijven in andere landen werken, enzovoort.
