Een juridisch contract is een van de belangrijkste rechtsbronnen in de Russische Federatie. Dit type contractuele rechtshandelingen is een vrij opvallend onderdeel van de normatieve documenten die worden gebruikt in het kader van nationaal en internationaal recht. Deze vorm van rechtsbetrekkingen is flexibeler en logischer, aangezien deze gebaseerd is op de instemming van partijen.
De essentie van het juridisch contract
Resolutie van het Hooggerechtshof van de Russische Federatie van 27 april 1993 N 5 onderscheidt alle contractuele rechtshandelingen in normatieve en individuele. Individuen omvatten overeenkomsten tussen twee specifieke partijen, die zowel rechtspersonen als burgers kunnen zijn.
Een regelgevend contract wordt door deze resolutie gedefinieerd als een rechtshandeling die wettelijke normen en beperkingen vastlegt die bindend zijn voor een formeel onbepaalde kring van personen. Deze cirkel kan zeer talrijk zijn en sociale of andere groepen vertegenwoordigen die verenigd zijn door een gemeenschappelijk formeel kenmerk. Een dergelijke overeenkomst is bedoeld voor herhaalde toepassing en de geldigheidsduur ervan is niet afhankelijk van het feit of de specifieke rechtsbetrekkingen die zij aangaat, zijn ontstaan of beëindigd.
Het type juridisch contract en de reikwijdte van de toepassing ervan hangt af van wie het onderwerp is van wetgeving, begiftigd met de juiste bevoegdheden, d.w.z. van wie de partij bij hen is, of ten minste één van de partijen. Om een dergelijke overeenkomst rechtskracht en juridisch karakter te geven, moeten de staat of onderdanen van de Federatie, evenals gemeentelijke staatsinstanties of wetgevende instanties die een dergelijk voorrecht hebben, als zodanig onderwerp van wetgeving optreden.
Wat zijn de wettelijke en regelgevende overeenkomsten?
Regelgevende verdragen omvatten verdragen over de vorming van de Federatie en andere vormen van verdragen waarbij de samenstellende entiteiten van de Federatie partij of partij zijn. De rechtskracht van een normatief rechtsverdrag kan ook worden gegeven door het feit dat het functioneren ervan in de vorm van een rechtshandeling en een rechtsbron wordt gesanctioneerd door de staat. Een dergelijke overdracht van wetgevende bevoegdheden aan de onderwerpen van het contractenrecht vindt plaats door de vaststelling van een passende wet.
Internationale verdragen zijn ook documenten die betrekking hebben op normatieve rechtsverdragen, aangezien zij ook de rechtsbetrekkingen op bepaalde gebieden van het Russische recht regelen. Deze regeling vindt niet direct, maar indirect plaats via federale wetten of andere regelingen die zijn aangenomen als gevolg van deze internationale overeenkomsten.
Veel intrafederale juridische verdragen, bijvoorbeeld over de afbakening van bevoegdheden, kunnen tegelijkertijd normen vaststellen op het gebied van budgettair, fiscaal, natuurlijke hulpbronnen en douanerecht.
