Het huidige familierecht voorziet niet in het recht van de alimentatieontvanger, zijn wettelijke vertegenwoordiger, om te weigeren deze uit te betalen. Toch zijn er in de praktijk gevallen waarin de feitelijke weigering van alimentatie tot stand komt via een mondelinge overeenkomst tussen partijen.
Het levensonderhoud van een minderjarig kind is de verantwoordelijkheid van elke ouder, maar de wettelijke vertegenwoordiger van het kind is niet altijd geïnteresseerd in het ontvangen van alimentatie. De redenen waarom de moeder of vader van een kind alimentatie wil weigeren, kunnen verschillend zijn. Er worden dus vaak goede relaties onderhouden tussen de voormalige echtgenoten, en het inkomen van de ouder bij wie de minderjarige kinderen bleven, is voldoende voor hun volwaardige levensonderhoud. Soms willen ouders maandelijkse betalingen ruilen voor een andere manier om het kind van al het nodige te voorzien (bijvoorbeeld eigendom voor hem verwerven, hulp bij het opvoeden). De wetgeving staat alleen vrijwillige extra ondersteuning toe, maar voorziet niet in de afschaffing van alimentatie.
Is het mogelijk om een overeenkomst te sluiten over het kwijtschelden van alimentatie?
Als manier om alimentatie op te zeggen, wordt vaak het sluiten van een speciale overeenkomst tussen ouders genoemd, waarin alle kenmerken van de wederzijdse onderhoudsverplichtingen voor kinderen worden vastgelegd. Maar in de praktijk is deze methode praktisch niet uitvoerbaar, aangezien de bijbehorende overeenkomst door een notaris moet worden gewaarmerkt. Geen enkele notaris zal akkoord gaan met het goedkeuren van een overeenkomst die in strijd is met de toepasselijke wetgeving. Inmiddels verwijst de afschaffing van de verplichting om alimentatie te betalen juist naar dergelijke contracten. Het ontbreken van notariële bekrachtiging van de overeenkomst betekent niet-naleving van de vorm ervan, wat de ongeldigheid van een dergelijke overeenkomst met zich meebrengt.
Wat is de dreiging van een mondeling akkoord over de weigering van alimentatie?
De enige manier om alimentatie te annuleren in aanwezigheid van wederzijdse toestemming van de ouders voor een dergelijke annulering is een mondelinge overeenkomst tussen hen. Dus in aanwezigheid van een notariële overeenkomst over de betaling van alimentatie tot een bepaald bedrag, kunnen de partijen deze niet nakomen, omdat ze mondeling andere verantwoordelijkheden voor het onderhoud van kinderen zijn overeengekomen. In aanwezigheid van een tenuitvoerleggingsprocedure heeft de wettelijke vertegenwoordiger van het kind (bijvoorbeeld zijn moeder) het recht om het dwangbevel in te trekken en de gedwongen inning van alimentatie stop te zetten. Maar de betaler van de overeenkomstige bedragen moet begrijpen dat deze mondelinge afspraken niet juridisch bindend zijn, dus de andere ouder kan elke gelegenheid aangrijpen om de inning van alle schulden af te dwingen, inclusief alimentatiebetalingen voor de gemiste periode.
