Alvorens een conclusie van eis over een bepaalde kwestie te schrijven, is het noodzakelijk om te bepalen welke rechtbank het recht heeft om een dergelijke zaak te behandelen. De bevoegdheid van de rechterlijke macht is bij wet geregeld.
Jurisdictie regels
De bevoegdheidsregels, volgens welke u zelfstandig kunt beslissen tot welke rechtbank uw vraag behoort, zijn vastgelegd in hoofdstuk 3 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (CPC), dat "Bevoegdheid en Jurisdictie" wordt genoemd. Met jurisdictie kunt u bepalen welke kwesties onder de bevoegdheid van een bepaalde rechtbank vallen. Om ervoor te zorgen dat uw aanvraag onmiddellijk in behandeling wordt genomen en u niet opnieuw staatstaks hoeft te betalen, moet u voordat u een aanvraag indient beslist beslissen bij welke gerechtelijke instantie u een claim moet indienen. Jurisdictie is gedifferentieerd volgens het generieke (subject)beginsel en territoriaal.
generieke jurisdictie
Hoofdstuk 24 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering van de Russische Federatie stelt dat civiele zaken worden behandeld in districtsrechtbanken met algemene jurisdictie. Een uitzondering vormen de gevallen voorzien in de artikelen 23 en 25-27. Artikel 23 bepaalt kwesties die ter overweging worden aanvaard door vrederechters. Dit zijn in de regel de eenvoudigste gevallen: gevallen over de afgifte van een gerechtelijk bevel of over echtscheiding, wanneer er geen geschil is over kinderen tussen de voormalige echtgenoten, evenals andere familiegeschillen, behalve in gevallen van vaststelling van het vaderschap, die worden behandeld in de districtsrechtbanken. In de artikelen 25-27 worden zaken opgesomd die in arbitrage moeten worden behandeld, bijvoorbeeld faillissementszaken of ondernemingsgeschillen, waarbij een van de partijen een natuurlijke persoon is die niet de status van individuele ondernemer heeft.
In het geval dat uw vraag niet onder de bevoegdheid van een magistraat of een gespecialiseerde rechtbank valt, moet het verzoek worden ingediend bij de rechtbank van eerste aanleg.
territoriale jurisdictie
Volgens artikel 28 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering van de Russische Federatie moet een vordering in het algemeen worden ingediend bij de rechtbank van het arrondissement waarin de verweerder woont of is gevestigd (indien de verweerder een rechtspersoon is). Maar er zijn uitzonderingen in het geval van het bepalen van de territoriale bevoegdheid. Artikel 29 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering geeft een lijst van kwesties die alternatief kunnen worden behandeld in de rechtbank van uw woonplaats, bijvoorbeeld een zaak over het vaststellen van vaderschap of het innen van alimentatie.
Artikelen 31-33 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering van de Russische Federatie bepalen andere uitzonderingen waarmee rekening moet worden gehouden bij het bepalen van de territoriale affiliatie van de rechtbank.
In sommige gevallen die zijn bepaald in artikel 30 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering van de Russische Federatie, wordt exclusieve jurisdictie geboden. Dit zijn bijvoorbeeld zaken die betrekking hebben op grond- en ondergrondgebruik, andere onroerende zaken, die moeten worden behandeld in de rechtbanken op de plaats van de objecten van geschil, of die verband houden met erfrecht, die worden behandeld bij de rechtbank van de plaats van het openen van de erfenis.
