De opname van het gesprek kan als bewijs dienen in een civiele, arbitrage- of strafprocedure, maar de opname moet aan bepaalde eisen voldoen. In sommige gevallen zijn aanvullende gegevens nodig om een dergelijk record voor de rechtbank te gebruiken.
De opname van het gesprek dient vaak als bewijs in verschillende rechtbanken. In strafprocedures worden dergelijke gegevens dus vaak gebruikt om te bevestigen dat een bepaalde persoon strafbare feiten heeft gepleegd, zoals het aannemen of afpersen van steekpenningen. In bestuursrechtelijke procedures wordt vaak een opname van een gesprek gepresenteerd door weggebruikers die besluiten of handelingen van verkeerspolitie-inspecteurs aanvechten. Ten slotte kan in civiele procedures een opname van een gesprek worden gebruikt om het bestaan van bepaalde afspraken tussen partijen aan te tonen, hoewel in het laatste geval meestal ander bewijs nodig is om het gewenste resultaat te verkrijgen.
Hoe wordt een opname van een gesprek in de rechtszaal gepresenteerd?
De opname van het gesprek wordt meestal aan de rechtbank aangeboden met een transcriptie, dat wil zeggen met de bijgevoegde papieren drager, waarop het gehele opgenomen gesprek in tekstvorm aanwezig is. Hierdoor kunt u snel de informatie krijgen die u nodig hebt zonder naar de audio-opname zelf te luisteren. Als een professioneel uitgevoerd transcript in een civiele procedure voldoende kan zijn voor presentatie samen met de audio-opname van een gesprek, dan is het in een strafprocedure verplicht om naar de originele bron te luisteren. Dit is een van de onvervreemdbare garanties voor de implementatie van het contradictoire principe van het proces, aangezien dezelfde zinnen die in de opname worden geuit door de deelnemers aan de proef verschillend kunnen worden beoordeeld.
Wat kan het gebruik van een opname van een gesprek als bewijs tegenhouden?
Bij het gebruik van een opname van een gesprek als bewijs in een civiele procedure kunnen partijen met bepaalde problemen worden geconfronteerd, waarvan de meeste direct afhangt van de kwaliteit van de audio-opname. De belanghebbende zal dus niet alleen een professionele transcriptie van het opgenomen gesprek moeten maken, maar ook moeten bewijzen dat de stemmen aan bepaalde personen toebehoren. Voor dergelijk bewijs wordt vaak een onderzoek gebruikt, maar met een slechte opnamekwaliteit besluiten experts vaak dat het onmogelijk is om deze omstandigheden volledig te bevestigen. Bovendien kan de slechte kwaliteit van de audio-opname ervoor zorgen dat deze niet correct wordt getranscribeerd, wat ook de geloofwaardigheid voor de rechtbank of een andere bevoegde instantie aantast. De geïdentificeerde problemen kunnen vaak worden geëlimineerd door de opname van het gesprek te gebruiken in combinatie met ander bewijsmateriaal om bepaalde feiten te ondersteunen.
