In overeenstemming met de Russische wet heeft een alleenstaande moeder recht op een aantal uitkeringen en contante betalingen en vergoedingen, waaronder materiële bijstand, kinderbijslag en andere.
Alleenstaande moeder, wie is dit?
Een alleenstaande moeder is een vrouw die een buitenechtelijk kind heeft gekregen, zonder vader. In dit geval wordt een streepje geplaatst in de kolom "Vader" in de geboorteakte van de baby, of gegevens worden ingevoerd volgens de woorden van de moeder, waarover een overeenkomstige aantekening wordt gemaakt in een speciaal register van vitale records. In dit geval krijgt het kind de achternaam van de moeder. En een vrouw in het kadaster krijgt een speciaal document - formulier nr. 25, dat recht geeft op extra voordelen.
Ook wordt de term "alleenstaande moeder" ook gebruikt als het kind is geboren binnen driehonderd dagen, te rekenen vanaf de datum van de officiële ontbinding van het huwelijk, of na deze periode, als het feit dat het vaderschap niet is vastgesteld op de wijze bij wet voorgeschreven. Een alleenstaande moeder wordt ook beschouwd als een vrouw die een kind adopteert zonder officieel getrouwd te zijn.
Maar een dergelijke status kan niet worden opgeëist door een vrouw die na een scheiding alleen een kind opvoedt. Of als haar man is overleden of als haar vader voor de rechter het vaderschapsrecht is ontnomen, of als hij er zelf afstand van heeft gedaan (het gebeurt ook).
Wat een alleenstaande moeder kan claimen
Een vrouw die officieel de status van alleenstaande moeder heeft gekregen, kan profiteren van een aantal voordelen en toelagen die haar toekomen in overeenstemming met de Russische wetgeving, federale en regionale wetgevingshandelingen. De federale omvatten een eenmalige uitkering voor vrouwen die zich vroeg tot 12 weken hebben aangemeld voor zwangerschap, een eenmalige uitkering voor de geboorte van een kind, een maandelijkse uitkering voor de zorg voor een kind jonger dan anderhalf jaar, die aan alle vrouwen worden verstrekt, niet alleen aan alleenstaande moeders. Dit zijn sociale uitkeringen en worden aan iedereen verstrekt.
Een alleenstaande moeder heeft recht op verhoogde kinderbijslag (kinderbijslag), in de regel is dit het dubbele van het vastgestelde bedrag voor een kind uit een compleet gezin. Maar deze uitkering wordt niet aan iedereen toegekend, maar alleen als het gezin als arm wordt erkend, in dit geval mag het bestaansminimum voor elk gezinslid niet hoger zijn dan de vastgestelde omvang in de regio. Ook kunnen alleenstaande moeders gebruik maken van het recht op een voucher voor recreatie en gezondheidsverbetering van kinderen, en hebben ze de mogelijkheid om met hun kind naar een sanatorium of een revalidatiecentrum te gaan in het kader van het “Moeder en Kind” programma. Neem voor alle details contact op met de instanties voor sociale bescherming van uw woonplaats. In een aantal regio's wordt aan alleenstaande moeders een voorkeur gegeven om voor de kleuterschool te betalen, in dit geval is er in de regel 50 procent korting, maar alleen wanneer deze bepaling is verankerd in het regelgevend kader van de regio of regio. De beslissing over het al dan niet verstrekken van deze uitkering aan alleenstaande vrouwen wordt genomen door de afgevaardigden van het districts- en regionaal niveau, op basis van het budget van hun regio.
Op het werk krijgen alleenstaande moeders in overeenstemming met het belastingwetboek (paragraaf 4 van paragraaf 1 van artikel 218) een dubbele standaardaftrek voor kinderbijslag, die ze kan gebruiken tot ze meerderjarig zijn, d.w.z. 18 jaar.
Arbeidswetten voorzien ook in enkele voordelen voor alleenstaande moeders. Zo kan een vrouw die alleen een kind opvoedt niet van haar baan worden ontslagen, kan ze niet worden ontslagen vanwege de ontoereikendheid van de functie die wordt bekleed vanwege onvoldoende kwalificaties, kan ze niet van haar werkplek worden ontslagen in verband met een verandering in leiderschap. En zelfs als de onderneming failliet gaat, moet de alleenstaande moeder het recht krijgen op verplichte arbeid.
In sommige regio's kunnen aanvullende uitkeringen worden vastgesteld, zoals een vergoeding voor uitgaven die zijn uitgegeven met de voorwaarde dat de kosten van levensonderhoud voor het kind stijgen, een vergoeding voor voedsel voor het kind en andere uitkeringen.
