De procedure voor het ontnemen van ouderlijke rechten vindt plaats in de rechtbank en wordt geregeld door artikel 69 van het familiewetboek van de Russische Federatie. In de praktijk komt de primaire beperking van ouders in hun rechten echter vaker voor, en alleen dan, als de situatie niet verandert in het voordeel van het kind, moeten de rechten van zowel de moeder als de vader worden ontnomen.
In welke gevallen kan de rechter beide ouders of een van hen het ouderlijk gezag ontnemen? De redenen hiervoor moeten ernstig zijn:
- Onjuist ouderschap;
- Gebrek aan mogelijkheden om het onderwijsproces uit te voeren (gevangenisstraf, ernstige ziekte);
- De verblijfplaats van een of beide ouders is onbekend;
- Persoonlijke weigering van de moeder/vader om het kind op te voeden.
Laten we elk van deze punten afzonderlijk bekijken.
Wat wordt bedoeld met ongepast ouderschap? Systematisch pesten van het kind (afranselingen, gebrek aan voedsel en weigering om aan de minimumbehoeften te voldoen), het niet verlenen van onderwijs (het kind spijbelt of gaat helemaal niet naar school en krijgt geen thuisonderwijs), weigering van noodzakelijke medische zorg (hiv-dissidenten bijvoorbeeld), het niet betalen van alimentatie. In gevaar achterlaten: een jong kind is lange tijd alleen thuis, loopt alleen op straat (verwaarlozing).
De meest voorkomende reden voor de verwijdering van een kind door de voogdijautoriteiten is de asociale levensstijl van de ouders. Als er regelmatig drinkgelagen zijn in het gezin of er wordt een drugsverslaafdenhol georganiseerd, dan speelt de Inspectie Jeugdzaken direct in op zo'n signaal van zorgzame mensen. En er is vrijwel geen kans dat het kind na de proeftijd wordt teruggestuurd naar het gezin.
Soms zijn er situaties waarin de moeder (of vader) door een ernstige ziekte niet voor het kind kan zorgen. In de psychiatrie wordt het kind meestal zonder terugkeer uit het gezin verwijderd. Maar als de moeder in het ziekenhuis ligt voor een geplande behandeling (bijvoorbeeld na een operatie) en er is niemand om de kinderen achter te laten, kunnen de voogdijautoriteiten ze naar een tijdelijk detentiecentrum brengen, waar ze zullen blijven totdat de moeder weer bijkomt. haar gezondheid. Maar als de moeder na behandeling niet in staat is om voor de kinderen te zorgen (ze krijgt bijvoorbeeld een ernstige handicap), wordt besloten de rechten van de moeder in te perken en worden de kinderen zelf overgebracht naar een weeshuis of een pleeggezin.
Situaties waarin een moeder haar kinderen bewust in de steek laat, komen de laatste tijd steeds vaker voor. Hier kan de nalatige ouder (of beide) worden beschuldigd van zowel verlating als ongepast ouderschap. Maar in het begin zijn ouders bij verstek beperkt in ouderlijke rechten, terwijl hun locatie niet is vastgesteld.
Ouderlijke rechten kunnen ook worden ontnomen door een schriftelijk verzoek van een van de ouders. Als de moeder het kind onmiddellijk in het ziekenhuis achterlaat, schrijft ze een officiële weigering, dan wordt de zaak door de rechtbank behandeld, zelfs zonder haar aanwezigheid.
Naaste verwanten van het kind kunnen ook via de rechtbank een verzoek tot ontneming van de ouderlijke rechten indienen. Meestal komt deze praktijk voor in complexe echtscheidingsprocedures. Of bijvoorbeeld om de wettelijke rechten te ontnemen van een nalatige vader die geen alimentatie betaalt.
