Morele schade is de geldelijke uitdrukking van schade (lichamelijk of psychisch lijden) die aan een burger is toegebracht door de onwettige handelingen van andere personen die zijn persoonlijke morele rechten hebben geschonden. Een van de manifestaties van morele schade zijn ervaringen die meestal worden geassocieerd met verschillende soorten ziekten die zijn ontstaan tegen de achtergrond van moreel lijden als gevolg van schending van rechten.
instructies:
Stap 1
Het burgerlijk wetboek van de Russische Federatie (Art. 151) definieert het begrip "morele schade". De wetgever interpreteert het als 'lichamelijk en psychisch lijden'. Dit betekent dat de gevolgen van onrechtmatig handelen moeten worden weerspiegeld in de mentale of fysieke gesteldheid van het slachtoffer. Deze lijst bevat verschillende soorten psychische stoornissen, andere algemene verslechtering van de gezondheid als gevolg van morele ervaringen. Het belangrijkste is dat het ontstane morele lijden in causaal verband moet staan met de onrechtmatige handelingen die hebben plaatsgevonden.
Stap 2
Vorderingen tot vergoeding van morele schade worden bij de rechtbank ingediend samen met een vordering tot vergoeding van materiële schade die door het misdrijf is veroorzaakt. De aanvraag moet duidelijk aangeven welk moreel leed is veroorzaakt, welke gevolgen dit heeft gehad, in welk bedrag (in geld) u deze ervaringen beoordeelt. Tegelijkertijd moet u uw claim met bewijsmateriaal overleggen, zoals medische rapporten, gezondheidscertificaten, getuigenverklaringen, enz.
Stap 3
De kwestie van de omvang van morele schade leent zich alleen voor subjectieve beoordeling. Deze kwestie wordt beslist door de rechtbank, en rechters kunnen, net als andere mensen, dezelfde situatie op verschillende manieren beoordelen. Op grond van het voorgaande wordt de hoogte van de immateriële schade door de rechter bepaald op basis van innerlijke overtuiging, rekening houdend met de door partijen overgelegde bewijzen. In de praktijk wordt de hoogte van de schadevergoeding direct aangegeven in de vordering, maar meestal kent de rechter kleinere bedragen toe dan de gevorderde.
