De wetgeving van de Russische Federatie biedt zwangere vrouwen en vrouwen met kleine kinderen een aantal garanties en compensaties, maar vaak weten ze er niets van of geloven ze niet in de mogelijkheid van implementatie, wat gewetenloze werkgevers gebruiken. Om uw recht op werk, rust en verplichte betalingen te verdedigen, moet u de inhoud van de relevante artikelen van de arbeidswet van de Russische Federatie kennen en begrijpen.
Het eerste dat toekomstige en huidige moeders moeten onthouden, is dat op initiatief van de werkgever een vrouw die zwanger is of een kind (kinderen) heeft onder de 3 jaar niet kan worden ontslagen. De enige uitzonderingen zijn gevallen van liquidatie van een onderneming en beëindiging van de activiteit van een individuele ondernemer, en alle andere gronden zijn onwettig. Als de werkgever uit vrije wil op ontslag aandringt of dreigt te ontslaan, moet u zich wenden tot het parket en de rechtbank.
Een zwangere vrouw heeft het recht om de productie- en servicenormen te verlagen, maar ook om over te stappen naar een andere baan met lichtere arbeidsomstandigheden, met uitsluiting van mogelijke schadelijke effecten op het lichaam, en met behoud van loon op dezelfde plaats. Als het onmogelijk is om dit meteen te doen, moet ze worden ontheven van schadelijk werk totdat een geschikte vacature is geselecteerd bij de onderneming met de betaling van het gemiddelde loon voor de hele tijd van de gedwongen afwezigheid.
De aanstaande moeder heeft het recht om, indien nodig, een medisch onderzoek te ondergaan met behoud van loon voor de dagen dat het onderzoek heeft plaatsgevonden. In de praktijk zijn werkgevers in dergelijke gevallen vaak gedwongen om op eigen kosten kort verlof op te nemen.
Vanaf 30 weken zwangerschap krijgt een vrouw zwangerschapsverlof, waaraan een jaarlijks betaald verlof kan worden toegevoegd, dat verschuldigd is ongeacht de duur van het dienstverband bij de onderneming en het interne werkschema dat in de organisatie is vastgesteld. Alle betalingen worden berekend op basis van het gemiddelde inkomen en moeten op tijd worden gedaan.
Het is onaanvaardbaar om een toekomstige moeder te weigeren vanwege haar zwangerschap. In de praktijk beschermt deze norm echter niet echt de rechten van vrouwen, aangezien werkgevers in de regel totaal andere argumenten aanvoeren om hun onwil om een zwangere vrouw in dienst te nemen, te rechtvaardigen.
Er is geen proeftijd voor aanstaande moeders wanneer ze worden aangenomen. In de kern gaat het uit van de mogelijkheid van ontslag zonder bijzondere grond, wat in strijd is met de wet. Bovendien is het verboden om zwangere vrouwen in te zetten voor overwerk, 's nachts, in het weekend en op feestdagen te bellen en ze op zakenreizen te sturen.
Echte moeders, dat wil zeggen vrouwen die al kinderen hebben onder de 3 jaar, krijgen bijna dezelfde rechten en garanties als zwangere vrouwen. Ze kunnen niet worden ontslagen op initiatief van de werkgever, weigeren hen in dienst te nemen vanwege de aanwezigheid van jonge kinderen, worden zonder hun toestemming op zakenreis gestuurd en maken overuren, 's nachts, in het weekend en op feestdagen.
Een vrouw met een kind kan maximaal 3 jaar verlof opnemen om voor hem te zorgen, terwijl ze in de eerste 1,5 jaar een vakantietoeslag krijgt van 40% van het gemiddelde inkomen. Als ze dit recht niet uitoefent en blijft werken, worden er verpleegpauzes van ten minste 30 minuten om de 3 uur voor haar georganiseerd en krijgt ze ook gegarandeerd een overplaatsing, indien gewenst, naar een andere baan met lichtere werkomstandigheden totdat het kind verandert 1, 5 jaar. Onder andere vrouwen met kinderen onder de 14 jaar kunnen op eigen kosten extra vakantieverlof opnemen en naar eigen inzicht geheel of gedeeltelijk gebruiken.
