Het verhoor is een onderzoekshandeling, waarbij de verdachten, beklaagden, getuigen, slachtoffers, deskundigen getuigen in een strafzaak, zowel in het vooronderzoek als ter terechtzitting. Deelnemers aan het proces hebben verschillende procedurele rechten, dus de tactiek van hun gedrag tijdens het verhoor is anders.
Noodzakelijk
- - De grondwet van de Russische Federatie;
- - het Wetboek van Strafvordering van de Russische Federatie;
- - voorstander.
instructies:
Stap 1
Getuigen, slachtoffers, deskundigen, specialisten, vertalers die bij de zaak betrokken zijn, zijn verplicht om ten gronde te getuigen. Voor weigering is strafrechtelijke aansprakelijkheid voorzien, ook wordt er gedreigd met valse informatie. Spreek daarom bij het komen voor verhoor in welke hoedanigheid dan ook, behalve de verdachte, de beklaagde en de beklaagde, de waarheid en alleen over wat u zelf hebt gezien en gehoord, zonder conclusies te trekken of uw eigen veronderstellingen te uiten.
Stap 2
Beantwoord de gestelde vragen strikt, zonder in details te treden, onnodige informatie kan u een slechte dienst bewijzen: in sommige gevallen veranderen getuigen tijdens het verhoor hun status in verdachten.
Stap 3
Ongeacht uw rol in de zaak, garandeert artikel 51 van de grondwet van de Russische Federatie het recht om niet te getuigen tegen uzelf en uw dierbaren: uw echtgenoot, ouders, kinderen, broers en zussen, grootouders, kleinkinderen. Weigering van het verstrekken van informatie leidt in dit geval niet tot strafrechtelijke vervolging.
Stap 4
Bijgevolg zijn de verdachte, de beschuldigde en de beklaagde niet verplicht om te getuigen tijdens het onderzoek en in de rechtszaal, dus als u in deze hoedanigheid betrokken bent, haast u dan niet om te bekennen. Misschien heeft de onderzoeker geen ander bewijs en zal uw getuigenis de basis vormen van de beschuldiging.
Stap 5
Als verdachte voor verhoor verschijnen, opheldering vragen over uw procedurele rechten: weten waarvan u wordt verdacht, uitleg en getuigenissen geven in de zaak, of weigeren uitleg en getuigenissen te geven; huidige bewijs; indienen van moties en uitdagingen; kennis te maken met de protocollen van opsporingshandelingen en daar commentaar op te geven, etc.
Stap 6
Tijdens het verhoor moet een advocaat aanwezig zijn: hij zal u helpen door de situatie te navigeren, toezicht te houden op de naleving van uw rechten, bovendien wordt u in zijn aanwezigheid beschermd tegen de druk van de onderzoeker. U kunt uw eigen advocaat uitnodigen, of u krijgt er een op afspraak.
Stap 7
Als je hebt besloten om uitleg over de zaak te geven, probeer dan de vragen in monosyllables te beantwoorden: "Ja", "Nee", "Ik weet het niet", "Moeilijk te beantwoorden". Overbodige details zijn nutteloos, omdat ze schadelijk kunnen zijn. Beantwoord geen suggestieve vragen: de onderzoeker heeft niet het recht om ze te stellen.
Stap 8
Gebruik enkele psychologische technieken om niet in de war te raken en zelfverzekerd te zijn: - kijk de onderzoeker niet in de ogen: met uw getrainde blik, die moeilijk te verdragen is, kan het u in verwarring brengen; - draai een klein voorwerp in uw handen: een pen, een knop, een muntstuk - dit zal u helpen uzelf bij elkaar te rapen en de onderzoeker af te leiden; - begin na het binnenkomen van het kantoor niet eerst het gesprek en pauzeer tijdens het verhoor voordat u de vraag beantwoordt.
Stap 9
Lees het verhoorprotocol goed door, vraag zo nodig om wijzigingen en uw opmerkingen. Zet er bovendien de feiten in die spreken over de druk die op u wordt uitgeoefend, over het afpersen van getuigenissen, over de eventuele bedreigingen van de onderzoeker.
Stap 10
Houd er rekening mee: bij het behandelen van een zaak voor de rechtbank kunt u de tijdens het vooronderzoek afgelegde verklaring intrekken, en als er geen ander bewijs is van uw schuld, is de kans op vrijspraak groot.
