Het loon wordt zonder mankeren uitbetaald aan elke werknemer van de onderneming die op grond van een arbeidsovereenkomst werkt. Sommige werkgevers betalen de salarissen echter niet op tijd, wat verschillende redenen kan hebben.
Functies van payroll
De procedures voor het berekenen en betalen van lonen zijn vastgesteld door de arbeidswet van de Russische Federatie. De afspraken met de werknemer zijn ook verplicht vastgelegd in de arbeidsovereenkomst met de werkgever. In het bijzonder moet de werknemer op de hoogte zijn van het tijdsbestek en in welk bedrag hij zijn salaris zal ontvangen. Conform de wetgeving dient er minimaal twee keer per maand betaald te worden. Zo blijkt vaak dat er geen sprake is van loonvertraging en dat de werknemer zelf niet op de hoogte was van de timing van betalingen en zich bijvoorbeeld voor aanvang van de factureringsperiode met een klacht tot de directie wendde.
De voorwaarden van de arbeidsovereenkomst geven meestal de redenen aan waarom er vertraging in het loon kan optreden, als dit vaak voorkomt bij de onderneming. De werknemer moet deze echter wel maandelijks ontvangen.
De belangrijkste redenen voor salarisvertragingen
Tijdens de productieactiviteiten van een onderneming doen zich vaak verschillende incidenten voor: zware en dure rechtszaken, gebrek aan nieuwe orders en contracten, dalende vraag op de markt voor goederen en diensten, enz. In deze gevallen heeft de werknemer het recht om een klacht in te dienen bij het management, maar het wordt nog steeds aanbevolen om de functie van het werkcollectief aan te gaan en te wachten tot het einde van de "moeilijke" periode, of zelfs te helpen deze te overwinnen.
Vaak is de oorzaak van achterstallige lonen problemen binnen een bankinstelling die maandelijks een bedrag overmaakt aan werknemers van een onderneming in het kader van een overeenkomst: intrekking van een vergunning, faillissement, enz.
Salarisvertragingen zijn vaak te wijten aan de persoonlijke fout van de manager, die bijvoorbeeld betalingen uit zijn eigen "zak" doet en bij elke gelegenheid ernaar streeft het beschikbare geld dat voor werknemers was bedoeld te gebruiken, hen ontneemt en de betalingstermijn uitstelt naar een latere datum. Dit is volledig in strijd met de wet.
Als het bedrijf langer dan 14 dagen weigert om werknemers te betalen, hebben ze het recht om een verklaring aan de manager te schrijven van een vrijwillige weigering om hun taken uit te voeren totdat ze de verschuldigde betaling hebben ontvangen. Deze werkonderbreking wordt niet aangemerkt als verzuim of buitengewoon verlof en wordt vervolgens ook uitbetaald volgens de bij de onderneming vastgestelde norm. In dat geval kunnen werknemers een klacht tegen de werkgever indienen bij de arbeidsbeschermingsdienst of een vakbondsorganisatie.
