De Russen kregen in 1995 de kans om huwelijkscontracten af te sluiten. Maar voor de meeste echtparen blijft dit document een kenmerk van het leven van de rijken en beroemdheden van vandaag. Het aanbod om een contract te ondertekenen wordt door de partner vaak gezien als een uiting van wantrouwen of afkeer. Soms verzetten mensen zich tegen een huwelijkscontract zonder voldoende kennis van deze norm van het familierecht. Ervaren advocaten adviseren echtgenoten om emoties opzij te zetten en een beslissing te nemen, waarbij alle voor- en nadelen worden afgewogen.
De oprichting van een gezin wordt bevestigd door een officiële handeling - staatsregistratie. Vanaf dit moment worden niet alleen dromen en plannen voor de toekomst, maar ook financiën gemeengoed voor de echtgenoten. Het Familiewetboek stelt voor dat alle materiële goederen die in het huwelijk zijn verworven, moeten worden beschouwd als het gemeenschappelijk (gemeenschappelijk) vermogen van de man en vrouw. In geval van echtscheiding zullen de partners het appartement, de auto, de bankdeposito's en andere spaargelden gelijkelijk delen. Deze vorm wordt het “wettelijk regime van de echtelijke goederen” genoemd.
Om een gescheiden of gedeeld gebruik van materiële en financiële activa vast te stellen, moet een echtpaar overstappen op een contractueel vermogensstelsel. Het begin van de contractuele relatie is de ondertekening van het huwelijkscontract.
Het familiewetboek definieert een huwelijkscontract als een schriftelijke overeenkomst tussen personen die zich voorbereiden op het aangaan van een wettig huwelijk of al getrouwd zijn, waarbij de vermogensrechtelijke betrekkingen van echtgenoten tijdens samenwonen en in geval van echtscheiding worden geregeld. Uit deze bewoording blijkt dat in de eerste plaats de overeenkomst vrijwillig tot stand komt. Ten tweede is het effect alleen van toepassing op de financiële kant van het gezinsleven en heeft het geen invloed op persoonlijke relaties.
In het huwelijkscontract kunnen de echtgenoten in detail de manier beschrijven om het gezinsbudget aan te vullen en te besteden, d.w.z. hoeveel elk van de partners zal bijdragen aan de gemeenschappelijke portemonnee en hoeveel ze kunnen besteden aan persoonlijke en gezamenlijke behoeften. U kunt ook schriftelijk een lijst vastleggen van materiële activa die een man of vrouw alleen zal bezitten, of het privé-aandeel van echtgenoten in gemeenschappelijk bezit bepalen, bijvoorbeeld het percentage aandelen in een gezamenlijk zakelijk project.
Met behulp van een huwelijkscontract kunt u het gezin beschermen tegen onredelijke uitgaven door een clausule toe te voegen over de persoonlijke financiële verantwoordelijkheid van de echtgenoot die zonder toestemming van de partner grote geleende gelden (leningen) gebruikt. Daarnaast bevat het document vaak clausules over het wederzijds onderhoud van man en vrouw en de kosten van minderjarige kinderen.
De echtgenoten dienen bijzondere aandacht te besteden aan de uitvoering van afspraken over de verdeling van goederen bij echtscheiding. Misschien is het dit onderdeel van het huwelijkscontract dat de grootste afwijzing veroorzaakt en het onderwerp wordt van verhitte discussies. Maar deskundigen op het gebied van familierecht zijn ervan overtuigd dat een goed doordachte procedure voor de verdeling van eigendom een scheidend stel veel problemen en zorgen zal besparen.
Bij het sluiten van een huwelijkscontract moet eraan worden herinnerd dat het geen voorwaarden mag bevatten die inbreuk maken op de persoonlijke, fysieke en spirituele vrijheid van een persoon. Het zou bijvoorbeeld onwettig zijn voor een man om te eisen dat zijn vrouw haar baan opzegt en zich volledig aan het huishouden wijdt. Het is onmogelijk om in het contract de verplichting van de echtgenoten voor te schrijven om elkaar trouw te zijn of om te stoppen met roken, alcohol, enz. Voor bepaalde feiten van onwaardig gedrag van de ene partner ten opzichte van de andere kan echter een materiële vergoeding voor morele schade worden verstrekt.
De beslissing om een huwelijkscontract te sluiten kan worden genomen door zowel de bruid en bruidegom die zich voorbereiden op het huwelijk, als door echtgenoten met jarenlange ervaring in het samenleven. Het document treedt in het eerste geval in werking na de officiële registratie van de huwelijksvereniging, in het tweede - onmiddellijk nadat het is ondertekend en gewaarmerkt in een notariskantoor. De overeenkomst kan te allen tijde worden beëindigd met wederzijds goedvinden van de echtgenoten.
