Voor de opsporing van strafzaken is de algemene termijn gesteld, namelijk twee maanden. Maar er zijn aanvullende voorwaarden, in aanwezigheid waarvan de opgegeven periode herhaaldelijk kan worden verlengd.
De duur van het onderzoek naar strafzaken wordt bepaald door de strafvorderingswetgeving. Bij het oplossen van dit probleem wordt aanbevolen zich te laten leiden door artikel 162 van het Wetboek van Strafvordering van de Russische Federatie, dat de totale duur van het vooronderzoek vaststelt op twee maanden vanaf het moment van inleiding van een strafzaak. Bij de berekening van deze periode moet er rekening mee worden gehouden dat de periode van twee maanden niet de tijdsintervallen omvat waarvoor het onderzoek om welke reden dan ook is opgeschort. De genoemde norm biedt een aantal mogelijkheden waarmee de opsporingsinstanties de minimumtermijn voor het onderzoek van een strafzaak kunnen verlengen.
Hoe lang kan het onderzoek worden verlengd?
De onderzoekstermijn van een strafzaak kan door het hoofd van de onderzoeksinstantie zonder opgaaf van redenen met maximaal drie maanden worden verlengd. Voor verdere uitbreiding is het noodzakelijk dat het onderzoek van de strafzaak bijzonder moeilijk is. In dit geval kan de onderzoekstermijn worden verlengd tot twaalf maanden, maar een dergelijk besluit kan alleen worden genomen door het hoofd van de onderzoekscommissie (een andere onderzoeksinstantie) voor het onderwerp van ons land. De bijzondere complexiteit van de onderzochte zaak is een evaluatief begrip dat op geen enkele manier in de strafproceswetgeving wordt vermeld, waardoor het onderzoek in feite in elk geval kan worden verlengd tot de genoemde jaarlijkse duur. Tegelijkertijd is de opgegeven periode niet definitief, aangezien verdere oplossing van dit probleem naar het hoogste niveau gaat.
Kan het onderzoek met meer dan een jaar worden verlengd?
Artikel 162 van het Wetboek van Strafvordering van de Russische Federatie staat de voorzitter van de onderzoekscommissie van de Russische Federatie, het hoofd van een andere onderzoeksinstantie op federaal niveau, toe om de onderzoekstermijn van een strafzaak te verlengen met een periode van meer dan twaalf maanden. Tegelijkertijd is de maximale verlengingstermijn bij besluit van deze ambtenaren niet vastgesteld en zijn er geen specifieke gronden voor het nemen van een passende resolutie. Bijgevolg kan met de huidige stand van de wettelijke regeling ondubbelzinnig worden geconcludeerd dat er geen maximale duur van het onderzoek van strafzaken is, aangezien de wettelijk vastgestelde termijn onbeperkt kan oplopen, waarvoor beslissingen van de hoofden van de opsporing lichamen van verschillende niveaus worden gebruikt.
