Land kan worden afgebakend door federaal, gemeentelijk eigendom en door onderwerpen in overeenstemming met de Russische wetgeving. Hoe is het gedaan? Welke wetten zijn van kracht?
Afbakening van staatseigendom van grond
Wat is dit onderscheid? Het proces zelf is complex en moeilijk wettelijk te reguleren en ook sociaal en economisch. Er zijn situaties waarin de hulp van zelfbestuur en recht en orde vereist is. Dit kan ook van invloed zijn op rechtsafdelingen, bijvoorbeeld het stadsbestuur, dat verantwoordelijk is voor het beheer van territoria. In volgorde van afbakening wordt het landoppervlak overgedragen aan het eigendom van de autoriteiten, onderdanen of lokale autoriteiten. Dit moment van overdracht van het perceel wordt gemarkeerd door een bevoegde persoon, instantie. De documentatie die het recht bevestigt, is opgesteld - een eigendomsbewijs.
Landafbakening op records in de kadastrale kaart. Als er geen landafbakening is, is grondbezit onmogelijk. Als een perceel in bevolkte gebieden verschijnt en een soort administratieve status heeft, dan wordt het, met uitzonderingen, toegeschreven aan het eigendom van gemeenten. De onderdanen hebben wetten die het mogelijk maken om een onverdeeld landgebied in het bezit van de autoriteiten te krijgen. Hierdoor kunnen niet-afgebakende volkstuinen als onderwerp van rechtsbetrekkingen dienen.
Eigendom volgens de wet
Als de toewijzing wordt vermeld in de nalatenschap van de staat, mag deze in een primitieve versie worden afgebakend. De garanten van het recht kunnen zijn: de landcode van de Russische Federatie, de normatieve handeling voor registratie en de verkregen status.
Voor de verdeling van de grond schrijven ze eerst een verklaring, die wordt opgesteld door het bestuursorgaan, de gemeente of een persoon volgens de overheid. Vervolgens dienen een aantal documenten, een kadastraal paspoort en een plattegrond naar de geïnformeerde instantie te worden gestuurd. De grond wordt onder de proefpersonen verdeeld volgens de ligging op het grondgebied en volgens de bepaling aan de autoriteiten, ondernemingen, non-profitorganisaties.
Gebieden in federaal bezit
- Percelen met gebouwen en constructies die in federaal eigendom staan.
- Gebieden die toebehoren aan autoriteiten, overheden, staatsbedrijven.
- Percelen gebruikt door de Academie van Wetenschappen, indien de overdracht heeft plaatsgevonden vóór de erkenning op grond van rechten naar statuut.
- Gehuurde gebieden, "Russische snelwegen".
Gebieden die tot regionaal eigendom behoren
- Terreinen en sommige structuren zijn al toegewezen aan de regionale overheden.
- Gebieden die in het bezit zijn van onderdanen in de regio.
- Percelen die behoren tot het land van de landelijke economie, passeren aan de overkant van de weg, met communicatie, beplanting en waterstructuren.
Percelen in eigendom van de gemeente
- Kavels gevonden in de omgeving van gebouwen die eigendom zijn van de gemeente.
- Gebieden ter beschikking van de districtsautoriteiten.
- Land voor de ontwikkeling van de bevolking.
De Landcode onderscheidt afzonderlijk het onroerend goed dat de deelnemer vóór 2006 heeft verworven. Eigendomsdaden moeten dus worden beschouwd als gronden voor het registreren van eigendomsrechten. Grondbronnen mogen niet in handen zijn van slechts één autoriteit. Ze moeten worden uitgedeeld. Tegenwoordig is de afbakening eenvoudiger geworden, maar er zijn nog steeds enkele kleine problemen en geschillen. De instelling van de afbakening van staatseigendommen stelt onderwerpen en regio's in staat zich te ontwikkelen.
