De onderwerpen en objecten van de civielrechtelijke omzet zijn zo divers dat het niet mogelijk is ze in één lijst te combineren. Het burgerlijk recht wordt voortdurend verbeterd met het oog op een meer gedetailleerde regeling van rechtsbetrekkingen, geformaliseerd in een overeenkomst. Een analyse van de geldende wetten maakt het mogelijk om algemene vereisten vast te stellen voor de procedure voor het opstellen van een civielrechtelijk contract.
instructies:
Stap 1
Een overeenkomst is een overeenkomst tussen twee of meer personen over de vaststelling, wijziging of beëindiging van burgerrechten en verplichtingen (Artikel 420 van het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie).
Stap 2
Bij het opstellen van een civielrechtelijke overeenkomst is het noodzakelijk om vast te stellen welke voorwaarden wettelijk verplicht zijn voor dit soort rechtsverhoudingen en welke vanwege hun belang voor u en uw wederpartij in de overeenkomst moeten worden vastgelegd.
Stap 3
Zo zijn bijvoorbeeld voor een koopovereenkomst de voorwaarden van het product, de prijs, etc. verplicht. Een overeenkomst die geen voorwaarden bevat die volgens de wet daarin noodzakelijkerwijs aanwezig moeten zijn, heeft geen rechtskracht als niet gesloten.
Stap 4
De voorwaarden van de overeenkomst, die partijen voor zichzelf als essentieel hebben aangemerkt, hoewel de wet hen niet verplicht om in de overeenkomst op te nemen, worden juist door deze overeenkomst voor hen bindend.
Stap 5
Gewoonlijk omvatten civielrechtelijke contracten de volgende secties:
- preambule (namen van partijen, datum en plaats van detentie);
- het onderwerp van de overeenkomst;
- de duur van de overeenkomst, het tijdstip van nakoming van verplichtingen;
- verantwoordelijkheid van partijen;
- beslechting van geschillen;
- gegevens van de partijen, enz.
Stap 6
Het aantal exemplaren valt in de regel samen met het aantal partijen bij het contract.
Stap 7
Bij het sluiten van civielrechtelijke contracten moet er rekening mee worden gehouden dat om sommige ervan rechtskracht te geven, het voldoende is om ze in een eenvoudige schriftelijke vorm te formaliseren. Voor bepaalde soorten contracten is echter staatsregistratie bij bevoegde instanties verplicht, zonder welke de overeenkomst als ongeldig wordt beschouwd en geen juridische gevolgen heeft (bijvoorbeeld een huurovereenkomst voor een periode van meer dan een jaar of een partij waarbij de rechtspersoon is, is onderworpen aan verplichte staatsregistratie).
