Arbeidswetgeving
Vakantie
Werk en rust worden geregeld door de arbeidswet van de Russische Federatie. Een heel hoofdstuk van de Arbeidswet is gewijd aan de procedure voor het toekennen en gebruiken van verlof. Als algemene regel wordt aan de werknemer jaarlijks verlof van achtentwintig kalenderdagen toegekend. Er zijn uitzonderingen op deze regel, bijvoorbeeld extra betaalde vakanties voor werknemers die werken op het werk onder gevaarlijke en schadelijke omstandigheden, werkend in het Verre Noorden en anderen.
Bepaalde categorieën werknemers wier werk verband houdt met de bijzonderheden van het werk, krijgen een extra jaarlijkse vakantie met behoud van loon.
De lijst met categorieën werknemers die een extra jaarlijks betaald verlof krijgen toegewezen voor een speciaal soort werk, evenals de minimumduur van dit verlof en de voorwaarden voor de verstrekking ervan, worden bepaald door de regering van de Russische Federatie.
Ook bepaalt de code dat verlof wordt verleend aan een werknemer die zes maanden heeft gewerkt, maar er is ook een uitzondering op deze regel. In het bijzonder is het mogelijk deze periode in overleg met de werkgever te verkorten.
Daarnaast bepaalt de code dat het noodzakelijk is om een vakantierooster bij te houden, dat door de werknemers wordt opgesteld volgens de volgorde, het vakantierooster moet worden goedgekeurd door de werkgever. De termijn voor het goedkeuren van het vakantierooster is uiterlijk twee weken voor het begin van het kalenderjaar. Naleving van het vakantierooster is verplicht voor zowel de werknemer als de werkgever. In sommige gevallen is het mogelijk om de vakantie te verlengen of uit te stellen.
Ook kan de werkgever de werknemer terugroepen van de vakantie, maar het is noodzakelijk om de toestemming van de werknemer te verkrijgen om hem uit de vakantie terug te halen.
Scheiding van vakantie in delen
Het is mogelijk om de vakantie in delen op te splitsen. Opgemerkt moet worden dat bij het verdelen van de vakantie in delen over het jaar, een van de delen veertien dagen moet zijn, de rest van de verdeling is mogelijk in een willekeurige volgorde in overleg tussen de werknemer en de werkgever.
Het deel van elk jaarlijks betaald verlof dat 28 kalenderdagen overschrijdt, kan bij de optelling van het jaarlijkse betaalde verlof of het overdragen van het jaarlijkse betaalde verlof naar het volgende werkjaar, dat meer dan 28 kalenderdagen bedraagt, het deel worden vervangen door een geldelijke vergoeding.
Het is niet toegestaan om in de plaats te komen van een geldelijke vergoeding voor het basisjaarlijks betaald verlof en jaarlijks aanvullend betaald verlof voor zwangere vrouwen en werknemers onder de 18 jaar, evenals jaarlijks aanvullend betaald verlof voor werknemers die werken met schadelijke en (of) gevaarlijke arbeidsvoorwaarden voor werk in passende omstandigheden (met uitzondering van de betaling van een geldelijke vergoeding voor ongebruikt verlof bij ontslag, evenals de gevallen bepaald door deze Code).
