Gerechtsdeurwaarders kunnen de eigendommen van de schuldenaar beschrijven in elk stadium van de tenuitvoerleggingsprocedure tot de volledige terugbetaling van de schuld. Deze maatregel wordt uitgevoerd wanneer beslag wordt gelegd op eigendommen van de schuldenaar, die wordt gebruikt om de uitvoering van de rechterlijke beslissing te verzekeren.
Bij het uitvoeren van tenuitvoerleggingsprocedures hebben gerechtsdeurwaarders een breed scala aan bevoegdheden, waaronder een inventaris van de goederen van de schuldenaar. Deze maatregel wordt uitgevoerd in het kader van de uitvoering van de arrestatie van de gespecificeerde goederen om de daadwerkelijke uitvoering van de beslissing op kosten van dergelijke goederen te verzekeren. Het recht om goederen te omschrijven ontstaat van gerechtsdeurwaarders op grond van artikel 80 van de federale wet "Op executieprocedures". Dit artikel geeft aan dat de beslissing tot beslaglegging zelfstandig door de gerechtsdeurwaarder kan worden genomen, uitgevoerd op basis van de daarbij behorende verklaring van de eiser.
Waarom beschrijven gerechtsdeurwaarders onroerend goed?
De inventarisatie van eigendommen in de praktische uitvoering van het besluit tot beslaglegging op eigendommen wordt uitgevoerd om te voorkomen dat de schuldenaar onrechtmatig handelt om deze goederen te verbergen of te verkopen. Daarom beslist de gerechtsdeurwaarder onmiddellijk na het opmaken van de inventaris om specifieke beperkingen op te leggen. In het bijzonder kan hij de beschikking over het beschreven eigendom, het gebruik ervan, verbieden. Indien nodig heeft de gerechtsdeurwaarder het recht om de beschreven goederen zelfs terug te trekken in het kader van een tenuitvoerleggingsprocedure. Specifieke maatregelen moeten door deze functionaris worden aangegeven in een bijzonder bevel tot inbeslagneming.
Hoe wordt de inventaris van de goederen van de schuldenaar opgemaakt?
De wet "Op executieprocedures" stelt een aantal bijzondere vereisten vast waaraan de inventaris van de goederen van de schuldenaar moet voldoen. In het bijzonder is de gerechtsdeurwaarder verplicht om het onroerend goed te beschrijven vóór de arrestatie, om getuigen te betrekken die aanwezig moeten zijn bij het opstellen van dit document, om de echtheid ervan te certificeren met hun eigen handtekeningen. De inventaris zelf vermeldt de personen die bij de samenstelling aanwezig waren, het onroerend goed dat wordt beschreven, de voorlopige kosten en de opgelegde beperkingen. Daarna wordt de opgemaakte akte door de gerechtsdeurwaarder zelf ondertekend, door getuigenverklaringen, door andere aanwezigen bij het opmaken van de inventaris. In sommige gevallen wordt het beschreven eigendom overgedragen onder bescherming van derden, waarover ook een speciale aantekening in de akte wordt gemaakt. De ingevulde inventaris wordt samen met het beslagleggingsbevel naar de deelnemers aan de tenuitvoerleggingsprocedure gestuurd, waaronder de schuldenaar zelf, de eiser en andere personen.
