Elke derde Rus die een lening bij een bank aannam, slaagde erin om het werk van incassobureaus te evalueren en onder ogen te zien. De werkwijzen van deze organisaties zijn immers nachtoproepen, berichten met bedreigingen voor u en uw naasten, bezoek aan werk en huis zonder uitnodiging, etc.
Volgens de wet van de Russische Federatie zijn contacten tussen de schuldenaar en de schuldeiser (collectieve organisaties) beperkt in de tijd - op weekdagen van 8:00 tot 22:00 uur en in het weekend, op feestdagen van 9:00 tot 20:00 uur. De organisatie van een vergadering op een ander tijdstip wordt alleen uitgevoerd met de schriftelijke toestemming van de schuldenaar, en dan heeft hij het recht om deze niet te geven (clausule 3 van artikel 15 van wet N 353-FZ). Verzamelaars hebben het recht om brieven, berichten te schrijven en een mobiele (vaste) telefoon te bellen, een afspraak te maken en de lener te ontmoeten. Bij een ontmoeting met een ophaler kunnen in eerste instantie de volgende documenten nodig zijn om zijn identiteit te verifiëren:
- identiteitsbewijs;
- een door het hoofd van de organisatie gewaarmerkte volmacht;
- een kopie van het contract, op basis waarvan hij het recht heeft om een schuld van u te vorderen.
Als u wordt geweigerd om de bovenstaande documenten te verstrekken, heeft u het recht om de communicatie stop te zetten. Als de documenten zijn verstrekt, hebt u het recht om de dialoog voort te zetten en moet de medewerker van het incassobureau zijn functie noemen, de naam van de organisatie die hij vertegenwoordigt op uw vergadering en het wettelijke adres van de locatie.
De wet geeft duidelijk aan wat verzamelaars mogen doen en wat niet. Volgens art. 25 van de grondwet van de Russische Federatie heeft een burger het recht op de onschendbaarheid van zijn huis, dat wil zeggen, om de verzamelaars niet in zijn eigen huis te laten. Alleen deurwaarders hebben het recht het appartement te betreden zonder uw toestemming, en dan op basis van een uitvoeringsdocument.
Incassanten hebben niet het recht om de schuldenaar te bedreigen, te vernederen of fysieke maatregelen te nemen. Als de verzamelaars hun toevlucht hebben genomen tot deze communicatiemethode, is het op alle mogelijke manieren nodig om op te nemen (foto's, video's te maken), getuigen uit te nodigen en contact op te nemen met wetshandhavingsinstanties, en om materiaal over te dragen aan het parket. Vervolgens kan dergelijk onwettig gedrag leiden tot administratieve of strafrechtelijke sancties.
