De maximale vakantieperiode voor eigen rekening wordt in overleg tussen werknemer en werkgever vastgesteld. In sommige gevallen is de werkgever verplicht om dergelijk verlof te verstrekken, daarom wordt de maximale duur bepaald door de arbeidswetgeving.
In de regel is het het recht van de werkgever om onbetaald verlof toe te kennen. Met andere woorden, zonder toestemming van de manager kan de werknemer eenvoudigweg niet profiteren van dit soort vakantie. Daarom bepaalt de arbeidswetgeving niet de minimale en maximale duur van dit soort rusttijden, en laat de oplossing van dit probleem over aan de discretie van de partijen bij de arbeidsovereenkomst. De arbeidswet van de Russische Federatie in artikel 128 is beperkt tot een indicatie van de mogelijkheid om verlof te verlenen aan een werknemer als er geldige redenen zijn. Bovendien wordt de duur van deze periode bepaald door de overeenkomst tussen partijen. Maar er zijn bepaalde categorieën werknemers, evenals specifieke levensomstandigheden, waarin de wetgeving verplicht om op verzoek van de werknemer onbetaald verlof te verstrekken.
Wanneer bepaalt de wet de maximale vakantieduur?
Gevallen waarin de werkgever zijn werknemers op hun kosten verlof moet geven, worden ook vermeld in artikel 128 van de arbeidswet van de Russische Federatie. Aangezien we het in dit geval over een plicht hebben, bepaalt de wetgeving duidelijk de maximale duur van een dergelijke rust. Het hoofd is dus verplicht om extra rust te geven zonder salaris aan werkende gepensioneerden, ouders en echtgenoten van militair personeel, politieagenten, andere structuren die stierven tijdens hun werk, werkende gehandicapten, deelnemers aan de Grote Patriottische Oorlog. Voor veteranen is de maximale duur van dergelijk verlof vijfendertig kalenderdagen per jaar, voor werkende gepensioneerden - veertien dagen, voor familieleden van militair personeel en wetshandhavers - veertien dagen, voor gehandicapten - zestig dagen.
Andere gevallen van verplicht onbetaald verlof
Soms is de werkgever verplicht onbetaald verlof te verstrekken als de werknemer geen bijzonder statuut heeft. In dit geval vindt het optreden van een bepaalde gebeurtenis in het leven van de werknemer plaats, wat verband houdt met de noodzaak om deel te nemen aan langetermijngebeurtenissen. Organisaties zijn dus verplicht om op eigen kosten verlof te geven aan werknemers die een kind krijgen, een naast familielid overlijdt en een huwelijk wordt geregistreerd. In dit geval is de maximale duur van onbetaalde rust vijf dagen.
