U kunt vakantie opnemen in verband met een bruiloft door een aanvraag in te dienen bij het hoofd van de organisatie voor een bepaald aantal rustdagen. De aanvraag moet de reden voor de vakantie aangeven, evenals de geschatte begin- en einddatums voor deze vakantie.
Bij het huwelijk is de werkgever verplicht om elke werknemer onbetaald verlof te geven. Deze norm is verankerd in de huidige arbeidswetgeving, dus het bedrijf kan een werknemer geen bepaalde rusttijd weigeren. In dit geval kan de duur van het onbetaald verlof maximaal vijf kalenderdagen bedragen. Sommige bedrijven ontwikkelen intern reglement, sluiten collectieve overeenkomsten die het niveau van garanties voor hun werknemers verhogen en betalen voor de rusttijd die wordt geboden in verband met het sluiten van een huwelijk. Maar de werkgever heeft zo'n plicht niet, dus de meeste organisaties laten zich leiden door wettelijke normen en bieden onbetaald verlof.
Wat is de procedure voor een werknemer om vakantie op te nemen?
Huwelijksverlof wordt niet automatisch toegekend, het initiatief moet van de werknemer zelf komen, wat ook is vastgelegd in de arbeidswet van de Russische Federatie. Dit initiatief komt tot uiting in een aanvraag die wordt ingediend op naam van het hoofd van de organisatie. De aanvraag dient het verzoek om onbetaald verlof te registreren, de reden van dit verzoek en de geschatte begin- en einddatum van de vakantie (met een limiet van vijf kalenderdagen) te vermelden. De manager zet zijn eigen visum op deze aanvraag, waarna het naar de personeelsdienst gaat, wiens specialisten een opdracht opstellen om de werknemer op vakantie te sturen. Meestal wordt de werknemer aan dit bevel tegen ondertekening voorgesteld, waarna de registratie van verlof in verband met het huwelijk wordt afgerond.
Wat te doen als de werkgever verlof weigert?
Sommige managers staan negatief tegenover de wens van de werknemer om zijn eigen recht op extra rusttijd in verband met het huwelijk uit te oefenen. Weigert de werkgever om onbetaald verlof te verstrekken, dan kan de werknemer, na het indienen van de aanvraag, deze rusttijd zelf gebruiken. De belangrijkste voorwaarde voor dergelijk gebruik is het bewaren van een kopie van de aanvraag tot toekenning van verlof, ingediend bij de werkgever, waarop een merkteken wordt geplaatst bij de aanvaarding ervan. Er is een rechtspraktijk waarbij het ontslag van een werknemer in een dergelijke situatie als onrechtmatig wordt erkend en de werknemer weer aan het werk wordt gezet met alle bijbehorende vergoedingen.
