Legitiem in vertaling uit het Latijn betekent "wettig", "wettig". Deze term drukt de instemming van het volk uit met de regering die in het land handelt wanneer het zijn recht erkent om belangrijke beslissingen te nemen zonder enige dwang.
Bovendien heeft het concept van "legitimiteit" een politieke en juridische betekenis, dat wil zeggen een positieve houding van burgers, grote sociale groepen (inclusief buitenlandse) tegenover de instellingen van politieke macht die in elke afzonderlijke staat actief zijn, en de erkenning van de legitimiteit van hun bestaan.
Legitimiteit komt tot uiting in de vrijwillige erkenning van de macht in het land door de bevolking. Het volk stemt ermee in zich aan zo'n macht te onderwerpen, omdat ze het gezaghebbend vinden, de beslissingen die het neemt eerlijk zijn en de regeringsorde die zich in de staat heeft ontwikkeld op dit moment de beste is. Natuurlijk waren, zijn en zullen er in elk land burgers zijn die de wetten overtreden; die het niet eens zijn met de huidige regering en de orde van haar administratie en zich daartegen verzetten. Absolute ondersteuning kan nooit worden bereikt, en dit is ook niet nodig. De autoriteiten worden als legitiem beschouwd als ze worden gesteund door de meerderheid van de leden van de samenleving.
Legitimiteit is het vertrouwen van de massa, hun aanvaarding van de macht door het prisma van het publieke bewustzijn, en de rechtvaardiging van haar acties vanuit moreel oogpunt. Burgers uiten hun instemming met de overheid op basis van hun ideeën over goed, rechtvaardigheid, moraliteit, rechtvaardigheid, eer en geweten. Legitimiteit zorgt voor gehoorzaamheid zonder dwang, en als geweld is toegestaan wanneer het wordt bereikt, dan als rechtvaardiging voor dergelijke maatregelen.
De volgende vormen van legitimiteit worden onderscheiden: traditioneel, charismatisch en rationeel.
Traditionele legitimiteit wordt gevormd op basis van het maatschappelijk geloof in de onvermijdelijkheid en noodzaak van onderwerping aan de huidige regering, die in de loop van de tijd de status krijgt van een gewoonte, een traditie van onderwerping aan de macht. Dit soort legitimiteit is inherent aan erfelijke vormen van bestuur, bijvoorbeeld een monarchie.
Charismatische legitimiteit wordt gevormd als gevolg van het gevormde geloof van mensen en hun erkenning van de uitzonderlijke kwaliteiten van één enkele politieke leider. Dit beeld, dat is begiftigd met uitzonderlijke menselijke kwaliteiten (charisma). Het wordt door de samenleving overgedragen aan het hele systeem van politieke macht. Het gezag van de leider wordt onvoorwaardelijk aanvaard door de massa's mensen. Dit soort legitimiteit ontstaat in de meeste gevallen tijdens revoluties, wanneer er een ineenstorting is van eerder bestaande idealen. Mensen, die niet in staat zijn te vertrouwen op vroegere normen, associëren geloof in een leider met hoop op een betere toekomst.
Rationele legitimiteit ontstaat in het geval dat de samenleving rechtvaardigheid erkent, de legitimiteit van die democratische procedures waarop het systeem van politieke macht is gevormd. Dit type is geboren vanwege het bewuste begrip door elk lid van de samenleving van het bestaan van belangen van derden, wat uiteindelijk de noodzaak inhoudt om gedragsregels te creëren, waarvan de naleving het mogelijk maakt om hun eigen doelen te bereiken.
