Hoge werkloosheid heeft een slecht effect op de psychologische toestand van mensen, de macro-economie en zelfs de politiek. Experts onderzoeken dit fenomeen zorgvuldig om de meest effectieve methoden te ontwikkelen om ermee om te gaan. Ze identificeren met name vele soorten, vormen en soorten werkloosheid en ontwikkelen in elk geval een speciale methode om het probleem op te lossen.
Wat zijn de vormen van werkloosheid?
In de regel zijn er slechts twee hoofdvormen van werkloosheid: dit fenomeen kan massaal en partieel zijn. Het verschil tussen dergelijke opties ligt dan ook in het aantal mensen dat nergens werkzaam is.
Gedeeltelijke werkloosheid is een natuurlijk fenomeen dat in verschillende landen voorkomt en geen reden tot ernstige zorg is. In dit geval blijft een klein deel van de bevolking werkloos om verschillende redenen, waaronder ontslagen, de wens om van functie te veranderen, enz.
Massale werkloosheid gaat gepaard met zeer ernstige problemen in de economie van een land of een aantal landen. Het doet zich voor tijdens een acute crisis, wanneer een groot aantal bedrijven wordt gesloten, banen worden geschrapt en mensen zonder werk zitten en bijna geen kans krijgen om een baan te krijgen. Het is vermeldenswaard dat massale werkloosheid zich kan manifesteren in één stad, en niet in de hele staat. Meestal doet deze situatie zich voor in gevallen waarin een onderneming of een aantal ondernemingen die in een bepaalde plaats aan de meeste mensen van werk hebben voorzien, wordt gesloten.
De belangrijkste soorten werkloosheid en de verschillen daartussen
Er zijn veel soorten werkloosheid, die worden onderscheiden op basis van verschillende criteria. Ze praten vaak over gedwongen en vrijwillige werkloosheid. In het eerste geval kan een persoon simpelweg geen baan krijgen door gebrek aan vacatures of te hoge concurrentie. In het tweede geval weigeren mensen zelf veel aanbiedingen, omdat ze niet tevreden zijn met de locatie van het kantoor, de hoogte van de lonen, een reeks verantwoordelijkheden en andere punten.
Werkloosheid kan ook volatiel en structureel zijn. Het eerste geval is wijdverbreid: het omvat alle situaties waarin mensen het werk verlaten, seizoensvacatures kiezen en alleen in bepaalde tijden van het jaar werken, of niet onmiddellijk een baan kunnen vinden na hun afstuderen. Het tweede geval is veel ernstiger: het impliceert een ernstige economische herstructurering, het ontstaan van nieuwe vacatures waarvoor nog steeds geen specialisten met de vereiste kwalificaties zijn, en de veroudering van sommige beroepen.
Ten slotte is het de moeite waard om nog drie soorten te overwegen: institutioneel, frictie en verborgen. In het eerste geval ligt het probleem in het bijzondere beleid van de staat, wat leidt tot een vermindering van het aantal banen. Frictiewerkloosheid suggereert dat de meeste werklozen op zoek zijn naar aantrekkelijke vacatures en deze vanwege de hoge eisen nog niet kunnen vinden. Verborgen werkloosheid doet zich voor wanneer mensen hun positie verbergen voor de samenleving en de staat.
