Overwerk tijdens ploegendienst kan worden geformaliseerd in de vorm van overwerk of onregelmatige werkuren. De vergoeding voor een dergelijke verwerking is afhankelijk van het type, bepaald door de overeenkomst tussen de werknemer en de werkgever.
De Russische arbeidswetgeving voorziet in twee soorten verwerking, die niet alleen verschillen in ontwerp, maar ook in betaling en andere garanties die aan de werknemer worden geboden. Dus in het geval van incidentele betrokkenheid bij werk buiten de ploegendienst, moet overwerk worden geformaliseerd. Heeft de werkgever een systematische behoefte aan verwerking van een bepaalde werknemer, dan wordt een onregelmatige werkdag opgesteld waarvan de voorwaarde wordt vastgelegd in de tekst van de arbeidsovereenkomst of in een aanvullende overeenkomst. Het probleem is de afwezigheid van het concept van systematische betrokkenheid bij extra werk in de arbeidswet van de Russische Federatie, waardoor werkgevers in bijna alle gevallen overuren kunnen formaliseren door onregelmatige werktijden vast te stellen, wat vanuit economisch oogpunt voordeliger is voor organisaties weergave.
Hoe wordt overwerk uitbetaald?
Voor een werknemer is de meest voordelige optie om periodiek overwerk te behandelen als overwerk. In dit geval geeft de organisatie een bevel om een werknemer aan te trekken voor het gespecificeerde werk, dat de eerste twee uur (na elke dienst) in anderhalf bedrag moet worden betaald en de volgende uren moet worden verdubbeld. Desgewenst kan de werknemer de gespecificeerde geldelijke vergoeding voor overwerk niet ontvangen, maar vervangen door extra rust. In dit geval mag de duur van de gespecificeerde extra rust niet korter zijn dan de verwerkingstijd. De bovenstaande lonen zijn het minimum, het interne document van de organisatie, het bedrag van de betalingen voor overwerk kan worden verhoogd.
Hoe wordt de verwerking betaald bij onregelmatige werktijden?
Onregelmatige werkuren zijn meestal vastgelegd in de arbeidsovereenkomst van de organisatie met de werknemer, aangezien overuren onder dit regime systematisch zijn, zijn ze te wijten aan de aard van het specifieke werk. Daarom voorziet de arbeidswetgeving niet in verhoogde garanties voor werknemers die op deze manier arbeidsactiviteiten uitvoeren. Aan werknemers met onregelmatige werktijden wordt geen extra loon opgebouwd, maar zij hebben recht op extra vakantieverlof met een minimale duur van drie kalenderdagen. Dit verlof moet ook door de werkgever worden betaald, wat een zekere vergoeding is voor een dergelijk werkrooster.
