De inhoud van een grote hoeveelheid schadelijke stoffen in de lucht van industriële gebouwen heeft een negatieve invloed op de gezondheid van werknemers. Om het vervuilingsniveau te bepalen, schrijven de regels van industriële sanitaire voorzieningen de systematische controle van de lucht in het werkgebied voor. Alle bestaande meetmethoden kunnen voorwaardelijk in twee groepen worden verdeeld: laboratorium en expres.
Noodzakelijk
- - reactief papier (calorimetrische methode);
- - indicatorbuis (lineaire calometrische methode);
- - elk apparaat voor de analyse van schadelijke stoffen (gasanalysator).
instructies:
Stap 1
De eenvoudigste uitdrukkelijke methode voor het bepalen van schadelijke stoffen in de lucht is calometrisch. Voor de meting wordt reactief papier genomen, dat in de werkomgeving wordt geplaatst. Schadelijke stoffen tasten het papier aan en veranderen van kleur. De concentratie van de schadelijke stof wordt bepaald door de intensiteit van de kleuring van het papier te beoordelen.
Stap 2
Een andere uitdrukkelijke methode is lineair calometrisch. Indicatorbuizen / gasanalysatoren van verschillende typen worden gebruikt voor metingen (UG-2 - universeel; GHP-ZM - voor de bepaling van koolmonoxide, kooldioxide, zuurstof en andere). Een bepaald volume lucht wordt door een indicatorbuis geleid, die is gevuld met een speciaal vast sorptiemiddel - een poeder dat selectief gassen absorbeert en van kleur verandert in overeenstemming met de concentratie van de schadelijke stof.
Stap 3
Er zijn laboratoriummethoden voor het meten van schadelijke stoffen: chromatografisch, fotocalometrisch, luminescent, spectroscopisch, polarografisch. In de productieruimte wordt lucht aangezogen, die wordt afgeleverd aan het laboratorium, waar de meting wordt gedaan. Deze methoden zijn het meest nauwkeurig, maar hun toepassing vereist de aanwezigheid in het laboratorium van speciale meetinstrumenten en speciale training, dus ze zijn niet zo wijdverbreid.
Stap 4
Een andere methode voor het meten van schadelijke stoffen zijn constante bewakingsapparatuur die in productiefaciliteiten is geïnstalleerd. Deze omvatten: GSM-1M (foto-elektrische analysator van zwaveldioxide), Sirena-2 (analysator van ammoniak), Photon (analysator van waterstofsulfide), FKG-3M (analysator van chloor). Dergelijke apparaten worden geïnstalleerd in industriële gebouwen met de mogelijkheid van een verhoogde concentratie van schadelijke stoffen. Deze apparaten registreren automatisch het niveau van schadelijke stoffen in de dynamiek.
