Notarissen als onderdeel van de wet verschenen in de 7e eeuw. Deze industrie heeft zich echter op een zeer specifieke manier ontwikkeld en is een zeer gerespecteerd bedrijf geworden of niet. Waarschijnlijk is het juist in dit verband dat notarissen hun zaken tot op de dag van vandaag zorgvuldig bewaken, en daarom zijn sommige zelfs vrij specifieke concepten, zoals "notarisdepot", niet bekend en niet begrepen door het grote publiek.
Een notaris treedt door de aard van de activiteit vaak op als bemiddelaar tussen het testament en executeurs of erfgenamen, evenals tussen de schuldeiser en zijn schuldenaar. Tegelijkertijd wordt vaak een beroep gedaan op de bemiddelaar om, binnen het kader van verplichtingen en wettelijk kader, een eventueel conflict tussen de aangegeven personen op te lossen.
Het geld van iemand anders
Twee burgers gaan bijvoorbeeld een leningsovereenkomst aan en (hoewel niet noodzakelijk) op grond van deze overeenkomst, als de lener de voorwaarden van de overeenkomst niet op tijd nakomt, wordt een boete in rekening gebracht op het saldo van de schuld, d.w.z. geld boete. Na verloop van tijd krijgt de schuldeiser een ongeval en verliest hij zijn rechtsbevoegdheid (hij ligt in coma, lijdt aan geheugenverlies, enz.), hij kan de bevelen met betrekking tot de eenmaal verstrekte lening in deze staat niet uitvoeren, maar de verplichtingen van de schuldenaar zijn niet verwijderd, wat betekent dat de lener wat is - op die manier is hij verplicht het geld terug te geven aan de schuldeiser en precies op het afgesproken tijdstip. De uitweg is om contact op te nemen met een notaris.
In deze situatie betaalt de schuldenaar het bedrag van de schuld op het depot van de notaris, met een leenovereenkomst en een verklaring waarin wordt aangegeven dat de schuldeiser in staat van onvermogen is, het bedrag van de schuld voorschrijft op de datum van het opstellen van de aanvraag en deelt mee dat hij dit exacte bedrag als betaling op de lening overmaakt naar de notaris voor opslag.
Er kan een aanbetaling worden gedaan, zelfs als de geldschieter zich opzettelijk voor de lener verbergt of als zijn locatie niet bekend is.
De notaris accepteert de documenten en het bedrag dat naar een speciale bankrekening wordt gestuurd, er wordt op de leenovereenkomst aangetekend dat de verplichtingen van de kredietgever op de opgegeven datum geheel of gedeeltelijk (afhankelijk van het gestorte bedrag) zijn nagekomen. Daarna meldt de notaris aan de geldverstrekker dat het geld van de lener afkomstig is en op het depot van de notaris wordt bewaard.
In de praktijk is het deposito van een notaris dus geld of effecten die door een notaris van de ene persoon worden aanvaard om ze volgens een bepaalde overeenkomst aan een andere over te dragen.
Een aanbetaling houden
Notarisdiensten zijn niet gratis, in de regel ontvangt de decorateur een bepaald percentage van het volledige bedrag dat voor opslag wordt geaccepteerd als een vergoeding.
De notaris heeft niet het recht om het geld te houden, omdat de wet bepaalt dat hij alleen documenten van burgers kan accepteren, al het andere moet in een kluis worden bewaard.
De geldschieter kan zijn geld op elk moment vóór het verstrijken van hun bewaartermijn ontvangen door een leenovereenkomst, een notaris en identiteitsdocumenten te overleggen.
De notaris heeft geen beschikkingsrecht over het depot, maar de bewaartermijn van de bedragen op de bank is niet onbeperkt. De wet bepaalt dat na het verstrijken van de bewaartermijn voor geld dat niet door de schuldeiser is opgeëist, het volledige bedrag eigendom wordt van de staat en door de bank wordt overgemaakt naar de begroting.
