Het woord afhankelijk is stevig ingeburgerd en geworteld in de moderne taal van de bewoners. Het concept van een afhankelijke persoon wordt vaak begrepen als personen die een last vertegenwoordigen, met andere woorden, meelopers. Deze betekenis is echter niet helemaal correct, omdat de interpretatie van het begrip juridisch gezien iets anders is.
Het concept van afhankelijk heeft natuurlijk een negatieve connotatie in de taal. Vaak worden afhankelijke personen onverantwoordelijke mensen genoemd die liever leven ten koste van andere, gewetensvollere burgers, met andere woorden, we hebben het over parasieten, maar degenen die gewoon niet de mogelijkheid hebben om te werken en zelf aan voedsel te komen, vallen in de groep afhankelijke personen.
Juridisch gezien
Vanuit het oogpunt van de wet omvat de categorie van afhankelijke personen kleinkinderen, en ouders, en grootmoeders en grootvaders en zelfs stiefdochters en stiefvaders, evenals jonge kinderen, kortom, al diegenen die zichzelf niet kunnen onderhouden en daarom worden voorzien voor door een ander familielid of groep.
De financiële steun die wordt toegekend aan mensen die zijn toegelaten tot de status van afhankelijke persoon, wordt vaak alimentatie genoemd. De afhankelijke personen worden in twee hoofdgebieden onderverdeeld: personen die vanwege hun leeftijd of vanwege hun slechte gezondheid in de groep zijn opgenomen. Afhankelijken kunnen worden gehouden in de status van de staat en een bepaalde persoon.
Het antoniem van het woord "afhankelijk" is de uitdrukking "werkende (gezonde) bevolking". Niet alle werklozen, maar degenen die tot de categorie van valide burgers behoren, hebben echter het recht om afhankelijk te zijn, vaak moet het feit van een dergelijk recht in de rechtbank worden bewezen, met gewichtige argumenten.
Kinderen bevinden zich in een bijzondere positie vanuit wetgevend oogpunt, ze worden erkend als afhankelijke personen zonder enige bewijsbasis tot ze meerderjarig zijn.
Voorziening en ondersteunende maatregelen
Nabestaanden zijn mensen die in aanmerking komen voor toegezegde pensioenen, overlijdensuitkeringen en andere voordelen en voordelen. De alimentatie die de afhankelijke persoon ontvangt, is voor hem de belangrijkste bron van inkomsten, terwijl het geld dat de kostwinner betaalt het bedrag is zonder welke de afhankelijke persoon niet kan bestaan.
Voor de onderbouwing van uw recht op materiële bijstand, vastgesteld aan de hand van afhankelijkheid, is het niet nodig om bij uw officiële kostwinner te wonen. Zo'n categorie als broers, zussen, kleinkinderen en kleindochters worden erkend als personen ten laste en hebben alleen constante voogdij nodig als ze officieel erkende gehandicapte of arbeidsongeschikte ouders hebben.
Grootouders die de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt of een handicap hebben, worden alleen erkend als ten laste van hun kleinkinderen als ze geen familieleden hebben die volgens de wet verplicht zijn om hen te voorzien van alimentatie. Interessant is dat de wet de nabestaanden gelijkstelt aan de erfgenamen van de hoofdwachtrij in het geval van verlies van de hoofdkostwinner, zelfs als de nabestaande nooit rechtstreeks familie was van de overledene. Zo wordt een geadopteerd kind wettelijk beschouwd als erfgenaam op hetzelfde niveau als de ouder van de erflater.
