De kwestie van de noodzaak om familierelaties te bewijzen, rijst bij het aangaan van een erfenis en in sommige andere gevallen. Als er gronden en alle documenten zijn en bij gebrek aan een geschil, kan de burgerlijke stand het feit van verwantschap certificeren. In geval van onduidelijkheid over de situatie kan de aanwezigheid van familierelaties via de rechtbank worden vastgesteld.
Meestal is het nodig om de relatie te bevestigen in verband met de aanvaarding van de erfenis. Het belangrijkste document waarmee de erfenis wordt geopend, is de overlijdensakte van de erflater. De persoon die de begrafenis van de erflater heeft verricht, ontvangt het origineel van een dergelijk certificaat zonder bewijs van verwantschap. Door het binnen zes maanden aan een notaris voor te leggen, krijgt hij een voordeel op tijd om documenten te verzamelen die de relatie bevestigen. Alle andere potentiële erfgenamen ontvangen een duplicaat van de overlijdensakte en om deze af te geven, moet u documenten bij de burgerlijke stand indienen waaruit de familiebanden tussen hen en de overledene blijken, bijvoorbeeld geboorteakten, huwelijksakten die de verandering van achternamen bevestigen, overlijdensakten. Als er geen documenten zijn, moet u eerst een aanvraag voor afgifte indienen bij de archieven van de burgerlijke stand. Documenten die zijn afgegeven op basis van een spelfout kunnen niet dienen als bewijs van familiebanden. Daarom moet u eerst wijzigingen aanbrengen in dergelijke documenten. Het moederschap wordt bewezen aan de hand van documenten van de medische instelling waar het kind is geboren en getuigenissen. Tegelijkertijd maakt het niet uit hoe het kind is verwekt (natuurlijk of door kunstmatige inseminatie). Als de draagmoeder de erflater blijkt te zijn, heeft het door haar geboren kind volgens de wet erfrecht en het bewijs van verwantschap zal in dit geval een overeenkomst met haar en medische certificaten zijn. Indien de relatie van het kind met de vader moet worden bewezen, kunnen, wanneer de moeder en vader niet getrouwd zijn, als bewijs in de zaak worden gebruikt: een gezamenlijke verklaring van de ouders, een verklaring van de vader van het kind met toestemming van de voogdij en voogdij, of een rechterlijke uitspraak. Tegelijkertijd, als de vader in leven is, wordt de verwantschap met hem vastgesteld door de rechtbank in de procedure, als de vermeende vader dood is, maar er is geen geschil, wordt het vaderschap vastgesteld in een speciale procedure, in aanwezigheid van een geschil - in de actie. Volgens de wet is het mogelijk om op verzoek van de ongehuwde moeder van het kind gegevens over de vader in de geboorteakte van het kind op te nemen, maar een dergelijke akte is geen bewijs van de herkomst van het kind van deze persoon. Om de status van de ouders (vader en moeder) te bewijzen, is een geboorteakte of een rechterlijke beslissing vereist waarin het wettelijk feit van verwantschap wordt vastgesteld. Ongeacht de doeleinden worden de volgende documenten gebruikt om verwantschap te bewijzen: attesten van de burgerlijke stand, uittreksels uit geboorteregisters, inschrijvingen in paspoorten over kinderen, echtgenoten, kopieën van rechterlijke beslissingen die rechtsgeldig zijn geworden bij het vaststellen van het feit van verwantschap, certificaten afgegeven door overheidsinstellingen en -organisaties voor werk- of verblijfplaats, enz. In de aanvraag tot vaststelling van verwantschap worden de paspoortgegevens van de aanvrager, de gegevens van de persoon wiens familieband tot stand komt en de mate van hun verwantschap vermeld. Ook wordt gewezen op het feit dat documenten die de verwantschap bevestigen niet bewaard zijn gebleven, maar op dit moment nodig zijn voor bijvoorbeeld het aangaan van erfrecht. Bovendien moet de aanvraag informatie bevatten die de relatie bevestigt.
