Sommige dingen hebben de neiging om lawaai te maken voordat ze zelfs maar beginnen. In 2012 hebben het voorspelde einde van de wereld en pogingen om het internet te censureren deze eigenschap in gelijke mate. Maar als de Amerikaanse wetten SOPA en PIPA werden verworpen, werden in Rusland wijzigingen in de wet "Over informatie" goedgekeurd en aangenomen.
Allereerst is het de moeite waard om te verduidelijken dat de amendementen "gecorrigeerd" zijn met betrekking tot de versie die voor het eerst in de media verscheen. De nieuwe wet stelt dat elke site met "pedofiele, drugsverslaving of suïcidale" inhoud kan worden gesloten "zonder proces of onderzoek" totdat de informatie is verwijderd. Dit heeft natuurlijk duidelijke voordelen, maar de formulering is te vaag.
Bijvoorbeeld: op de allereerste dag na de aanneming van de wet kan Wikipedia worden gesloten, omdat het een uitputtende bron van informatie is over vele soorten drugs. Formeel kun je het zelfs sluiten vanwege de korte inhoud van Nabokovs "Lolita". Op dezelfde manier kun je alle zoekmachines, YouTube en alle sociale netwerken afsluiten (de laatste, misschien zelfs terecht).
Natuurlijk zal bijna niemand dit doen. Maar bijvoorbeeld ten tijde van volksopstand kan dezelfde "Twitter" worden gesloten om informatielekken te voorkomen. En kondig vervolgens aan dat "illegale inhoud is verwijderd" en start de site opnieuw.
Het feit dat de gerechtelijke procedures vóór de sluiting werden geannuleerd, maakt het mogelijk om de voor de overheid verwerpelijke portalen binnen enkele minuten te "uitschakelen". Tegelijkertijd heeft de gebruiker geen enkele manier om ervoor te zorgen dat de actie wettig is - alleen de eigenaren en "gesloten" zullen weten wat de daadwerkelijke inhoud van de gesloten site is. Bovendien zullen niet alleen de "schuldigen" rechtstreeks worden aangevallen, maar ook gerelateerde bronnen, omdat bekend is dat veel verschillende portals één enkel IP-adres kunnen hebben.
Het is moeilijk te zeggen of dit ook in de praktijk zal worden gerealiseerd. Aan de ene kant wil ik geloven in de oprechte bedoelingen van de overheid, aan de andere kant is er altijd China. Peking begon, na de goedkeuring van een soortgelijke wet, de inhoud van het netwerk op de meest ernstige manier te filteren, waardoor mensen werden gedwongen in een speciaal, "steriel" jargon te communiceren.
Eén ding is zeker: het nieuwe amendement biedt gigantische mogelijkheden om de vrijheid van meningsuiting in Rusland in te perken. Voorheen was internet "gratis", en er was bijna geen manier om het te beïnvloeden, maar nu zijn er behoorlijk krachtige "hefbomen". Het enige dat overblijft voor gebruikers is te hopen op de eerlijkheid van de overheid en de afwezigheid van misbruik van hun kant.
