Momenteel zijn er regelmatige jaarlijkse betaalde vakantie, extra betaalde vakantie, onbetaald verlof. Alle werknemers hebben het recht om het eerste type verlof toe te kennen, andere verlofdagen worden alleen onder bepaalde voorwaarden toegekend en gebruikt.
Vakanties zijn het belangrijkste type rusttijd, ze zijn geregeld in hoofdstuk 19 van de arbeidswet van de Russische Federatie. Er zijn slechts drie hoofdsoorten verlof, en niet alle zijn van toepassing op alle werknemers. Het is dus noodzakelijk om jaarlijkse betaalde vakanties, vakanties op eigen kosten, extra vakanties toe te wijzen. Het algemene beeld voor alle werknemers is alleen jaarlijks traditioneel verlof, waarvan de duur is vastgesteld op 28 kalenderdagen. Ze moeten jaarlijks worden verstrekt volgens het door de organisatie goedgekeurde schema, ze kunnen in delen worden gesplitst indien er een passende overeenkomst is met de werkgever.
Wie komt in aanmerking voor extra vakanties?
Jaarlijks wordt ook extra betaald verlof opgenomen, maar slechts enkele werknemers komen hiervoor in aanmerking. Dit verloftype is in de regel bedoeld ter compensatie van de ongunstige omstandigheden waarin bepaalde werkzaamheden worden verricht. Dus degenen die in schadelijke, gevaarlijke omstandigheden werken, hebben recht op dit verlof. De minimale duur van dit verlof voor de genoemde personen is zeven dagen. Daarnaast is wettelijk voorzien in de mogelijkheid om extra betaald verlof op te nemen aan personen voor wie onregelmatige werktijden zijn vastgesteld, inwoners van sommige regio's van het Hoge Noorden, werknemers met een bijzonder werkkarakter. De werkgever kan ook zelfstandig bepalen welke extra categorieën werknemers dit verlof krijgen.
Wie komt in aanmerking voor onbetaald verlof?
Het derde type verlof zijn onbetaalde rusttijden, die de werknemer met goede reden en met instemming van de werkgever krijgt. De organisatie is niet verplicht om werknemers deze vakanties te verstrekken, daarom is de duur ervan niet wettelijk vastgesteld, de oplossing van dit probleem wordt uitgevoerd op basis van de overeenkomst van de partijen. Maar er zijn enkele categorieën werknemers (bijvoorbeeld werkende gepensioneerden of gehandicapten), evenals levenssituaties (bijvoorbeeld huwelijksregistratie, overlijden van een familielid), in aanwezigheid waarvan de werkgever verplicht is dit verlof te verstrekken. In dit geval bepaalt het arbeidsrecht de maximale duur ervan, maar werknemers dienen er rekening mee te houden dat bij gebruikmaking van deze rusttijd geen vergoeding in rekening wordt gebracht.
