Moderne productie vereist een constante gestroomlijnde werkactiviteit. Effectieve arbeidsactiviteit is alleen mogelijk als er een werkcultuur is, zowel voor de werknemer als voor de productie zelf.
In het proces van arbeidsactiviteit worden niet alleen materiële en immateriële voordelen gecreëerd die voldoen aan de behoeften van mensen, maar ook de persoonlijke kwaliteiten van de werknemer. Terwijl ze aan het werk zijn, verwerven werknemers nieuwe vaardigheden, onthullen ze hun capaciteiten, vullen ze hun eigen kennis aan en verbeteren ze voortdurend. Op basis hiervan ontwikkelt en verbetert elke medewerker een werkcultuur.
Werkcultuur concept
Werkcultuur is een reeks persoonlijke en geleidelijk ontwikkelde kwaliteiten van een werknemer, evenals de organisatie van een onderneming, waardoor arbeidsactiviteit wordt gestimuleerd, gecoördineerd en geïmplementeerd.
In de werkcultuur onderscheiden onderzoekers verschillende samenstellende componenten ervan.
1. Voortdurende verbetering van de arbeidsomstandigheden waarin het arbeidsproces plaatsvindt. De werkomgeving omvat: verlichting, luchttemperatuur, kleurontwerp van de werkplek, arbeidsmiddelen. De arbeidsmiddelen zijn apparatuur, machines, industriële gebouwen, transport en andere. Het verbeteren van de werkcultuur bij de onderneming omvat het creëren van de meest comfortabele omstandigheden voor de uitvoering van arbeidsactiviteiten door de werknemer.
2. Verbetering van de culturele en arbeidsverhoudingen in het team. Hier omvat de werkcultuur de ontwikkeling van een gunstig moreel en psychologisch klimaat, waardoor de deelnemers aan de arbeidsactiviteit met elkaar in contact komen zonder het arbeidsproces te schaden. Dit omvat relaties in een team van werknemers die gelijk zijn in sociale status, relaties met management en superieuren. Een ander belangrijk onderdeel van dit onderdeel van de werkcultuur zijn hoogwaardige prikkels en fatsoenlijke lonen. De aanwezigheid van een gunstige sfeer onder deelnemers aan arbeidsactiviteit heeft rechtstreeks invloed op het resultaat van arbeid.
3. Werkcultuur van de persoonlijkheid zelf, die de waarden en motieven van de werknemer omvat, zijn niveau en kwaliteit van professionele kennis, persoonlijke motieven en zelfdiscipline van de werknemer. Een zeer belangrijk onderdeel van de cultuur van iemands werk is de wens en het vermogen om zich constant te ontwikkelen in een bepaald werkgebied.
Een werknemer die een persoonlijke werkcultuur heeft en voortdurend ontwikkelt, wordt vele malen meer gewaardeerd dan een werknemer die deze kwaliteit niet wil ontwikkelen. Zulke mensen stijgen op de carrièreladder en behalen uitstekende resultaten in het leven, en zijn ook welkom in de samenleving.
Werkcultuur van het individu
Iemand met een ingeprente werkcultuur beschikt over een aantal vakkennis, ontwikkelt deze voortdurend, streeft het gestelde doel na, komt een aantal verplichtingen na en heeft een goede zelfdiscipline.
De cultuur van iemands werk hangt grotendeels af van de psychologische en sociale kwaliteiten van de deelnemers aan de arbeidsactiviteit. Denk hierbij aan persoonlijke motivatie voor het werk, de wens om jezelf te ontwikkelen en zelfdiscipline.
Gelijktijdig met deelname aan het arbeidsproces ontwikkelt de werknemer zijn eigen werkcultuur. De arbeider verwerft ervaring, hard werken, voorzichtigheid, analysevermogen, ijver, verantwoordelijkheid, enzovoort. De cultuur van iemands werk wordt beoordeeld door het geheel van de werkkwaliteiten van de werknemer.
De arbeidscultuur is dus een reeks kwaliteiten van arbeiders tegelijk met de arbeidsomstandigheden in de onderneming, zonder welke het normaal functioneren van de arbeidsactiviteit onmogelijk is.
