In de afgelopen jaren, van 2015 tot heden, zijn er enkele innovaties doorgevoerd op het gebied van faillissementen van particulieren. Wat zijn de nuances van faillissement, rekening houdend met de aangenomen rechterlijke beslissingen in de Russische Federatie, relevant voor 2019?
In Rusland is de noodzaak om de mogelijkheid van faillissement van individuen op wetgevend niveau in te voeren al in de jaren 2000 volwassen geworden. Gedurende deze tijd heeft de staat zowel economische ups als downs meegemaakt. En de onstabiele situatie had een negatieve invloed op het welzijn van honderdduizenden burgers. In het afgelopen decennium zijn kleine bedrijven in toenemende mate failliet gegaan en failliet gegaan.
Particulieren die leningen hebben gekregen, ook voor het starten van een eigen bedrijf, kunnen geen rekeningen met hen vereffenen vanwege de afname van de consumentenactiviteit en de ongecontroleerde stijging van de prijzen. Mensen die in financiële "gebondenheid" vervielen, probeerden het probleem op te lossen door herfinanciering en nieuwe leningen. Dit loste het probleem echter niet op, maar verergerde het nog meer.
Lange tijd hadden burgers niet de wettelijke mogelijkheid om ondraaglijke schuldverplichtingen te weigeren. En pas op 1 oktober 2015 hebben de autoriteiten de wet van de Russische Federatie "Over faillissement van individuen" aangenomen.
De essentie van het faillissementsproces voor particulieren
Als het inkomen van een persoon is gedaald of volledig afwezig is, hij niet in staat is om tijdig kredietverplichtingen, belastingachterstanden en betalingen voor nutsvoorzieningen af te ronden en tot de conclusie kwam dat de financiële situatie in de nabije toekomst niet significant zal veranderen, moet hij een dossier indienen een verzoekschrift bij het regionale arbitragehof om zijn faillissement uit te spreken.
Waarin:
- hij is verplicht dit te doen als de schuld meer dan 500 duizend roebel is.
- hij heeft het recht om dit te doen als de schuld minder is dan 500 duizend roebel.
Verplichte omstandigheden
Als het officieel bevestigde inkomen van een persoon kan worden uitgekeerd om schulden binnen 3 jaar af te betalen, zal de rechtbank de vorm van schuldsanering goedkeuren. Voor de periode van herstructurering betaalt de debiteur geen rente en boetes aan de bank.
Als er geen materiële mogelijkheid is om de schuld te betalen, zal de rechtbank uitspraak doen over het faillissement van de schuldenaar. In dit geval worden alle eigendommen van een persoon verkocht, met uitzondering van woonruimten, persoonlijke en huishoudelijke artikelen. Het geld van de verkoop wordt gebruikt om de schulden van de gefailleerde af te betalen, de rest wordt "op nul gezet".
Onder welke voorwaarden is het mogelijk om in 2019 faillissement van een particulier te verklaren?
Er is een verkeerd stereotype dat door de media wordt verspreid dat het voldoende is om aan twee punten te voldoen om failliet te worden verklaard:
- totale schulden van een persoon overschreden 500.000 roebel;
- betalingen meer dan 90 dagen te laat zijn.
De waarheid is dat het mogelijk is om faillissement voor de rechtbank te verklaren als het bedrag van de schuld meerdere keren lager is en hij zelfs niet op de eerste vertraging hoeft te wachten.
Uiteraard houdt de rechter rekening met zowel het bedrag als de termijn van vertraging, maar dit is niet van het grootste belang. Het belangrijkste in het faillissement van een persoon is het onvermogen van een persoon om een schuld tijdig af te betalen. Het sleutelwoord hier is onvermogen.
De hoogte van de schuld bepaalt de doelmatigheid van de procedure voor het failliet verklaren van een persoon, omdat een persoon een staatsbijdrage zal moeten betalen.
Als de totale schuld voor 2019 (exclusief boetes, maar met% van de bank) de 500 duizend roebel overschrijdt, is een burger volgens de Russische wet verplicht om een verzoek in te dienen bij een rechtbank om hem failliet te verklaren. Het bedrag van de schuld omvat niet alleen achterstallige schulden, maar ook dringende schulden - het totale bedrag dat moet worden betaald om niet langer een schuldenaar te zijn.
