De jury kwam vanuit het Westen naar Rusland, waar de principes van het democratische systeem hoog in het vaandel stonden. In het buitenland vond men dat een crimineel een kans moest hebben om zichzelf en zijn daden te rechtvaardigen, of om zijn onschuld te bewijzen. In dit geval verdeelde de rechtbank zijn beslissing op voet van gelijkheid met het volk.
De rol van juryleden in de rechtbank
Volgens de reeds gevestigde traditie zouden er twaalf juryleden in de rechtbank moeten zijn. Vanuit psychologisch oogpunt is dit het ideale aantal mensen om één enkele juiste beslissing te nemen. Elk van de juryleden is deelnemer aan een gemeenschappelijk proces. Gedurende een bepaalde tijd moet het jurylid zijn zaken volledig verlaten om een collectieve beslissing te nemen en zijn mening te uiten.
Naast de twaalf juryleden moeten er ook meerdere reservekandidaten bij het proces aanwezig zijn. Hun taak is om iemand te vervangen die om de een of andere reden uit de twaalf juryleden is gevallen.
Een rechtszitting duurt in de regel voor onbepaalde tijd en het proces kan lang aanslepen. Juryleden worden betaald voor hun werk. Als een persoon naast deze activiteit niets anders doet, wordt zijn werk geëvalueerd volgens de vastgestelde normen voor elke dag die op de vergadering wordt doorgebracht.
Juryleden moeten bij hun oordeel alleen vertrouwen op betrouwbare feiten. Emoties mogen in dit geval geen invloed hebben op de zaak in kwestie. Voor aanvang van het proces heeft de jury geen informatie over de verdachte. Ze kennen de persoonlijke kwaliteiten, sociale status, burgerlijke staat van de verdachte niet. Dit om het eindoordeel van de rechtbank zo objectief en verantwoord mogelijk te laten zijn. De jury mag alleen rekening houden met de feiten en bewijzen die tijdens het proces zijn gepresenteerd.
Juryrechtspraak
In Rusland werd de jury geruime tijd gevormd, omdat deze autoritair was. Lange tijd wilde de rechtbank de macht niet delen met niet-professionele mensen. We kunnen zeggen dat het de angst was dat de jury een positief oordeel zou vellen over de crimineel. De meeste critici waren tegen deze instelling. Ze geloofden dat de schuld van de crimineel al was bewezen door onderzoekers en professionals, en waren categorisch gekant tegen mensen van gewone werkende beroepen die het recht hadden op een definitieve beslissing over de zaak. Maar als gevolg daarvan verscheen de jury nog steeds en zet haar activiteit zelfs vandaag voort.
Het is echter vermeldenswaard dat de wijzigingen onmiddellijk werden aangebracht. Juryleden mogen het juridische veld niet aanraken, omdat hier rechters voor zijn. De taak van de jury is om de schuld van de dader te identificeren of zijn onschuld te bewijzen. Bijgevolg kan de beklaagde, vertrouwend in zijn onschuld, rekenen op steun van gewone mensen. Deze vorm van procederen bestaat al jaren.
